کد خبر: ۲۸۹۸۶
تاریخ انتشار: ۱۰:۲۷ - ۰۳ شهريور ۱۳۹۵ 24 August 2016

خوزستان بهشت مدیران ناکارآمد

سزا نیست مسئولین چشم بر خوزستان ببندند. سزا نیست وزارت نیرو، وزارت نفت، وزارت کشاورزی درآمد حاصله را به آبادانی شهرهای خوش آب و هوا ببرند و طرحی عمرانی برای خوزستان نداشته باشند...

*منصور محرابی فرد: بیشترین تولید نفت و گاز در استان خوزستان است. متاسفانه شهرهای نفتخیز و نامی خوزستان روز به روز رو به زوال می روند و بند بست درآمدی و عدم احداث کارخانجات فرآورده های نفتی و پالایشگاه در این شهرها باعث شده مردم در فقر و شهر رو به زوال برود.

 شهرها جز خاطره ای بیش برای مردمش نیست همراه با غم اندوه. فرزندان این شهرها امروزه برای کار باید به استان های دیگر سفر کنند. در حالیکه پالایشگاه های تفکیک نفت و تولید فراورده ای نفتی با هزینه های کلان حمل و نقل نفت در استان های دیگر احداث شده است تا باعث شکوفایی و عمران شهرها و اشتغال جوانانشان شوند، ما در خوزستان، کنار منابع عظیم، از ناتوانی مسئولانی که برای ایجاد یک پالایشگاه نفت و یا کارخانه، چانه زنی نکرده اند در رنجیم.

 مسجد سلیمان، هفتکل، لالی، آغاجاری، امیدیه، میانکوه، آبادان، خرمشهر، و اهواز شهرهای نفتخیزی هستند که امروزه کمترین بهره را از درآمد حاصله از نفت می برند. و هر روزه پیشرفتشان به سمت بن بست است.

 می توان گفت خوزستان فعلی، حاصل عدم توانایی مدیرانی است که در سه دهه بر پست های کلیدی این استان تکیه زده اند، و تغییرات در جایجایی آنان از پستی به پست دیگر است. سی و هشت سال است که این مدیران نتوانسته اند وضعیت نابسامان این استان را به جایگاهی ارزنده ببرند.

اما متاسفانه هنوز بر جایگاه خود نشسته اند و جز جابجایی تغییری صورت نمی گیرد.

 دکتر غلامرضا شریعتی استاندار جوان و کوشای خوزستان، در این چند ماهه با سرکشی به اکثر شهرها و بخش ها و روستاهای محروم خوزستان کاملاً به وضعیت نابسامان خوزستان آگاه است چرا که خود فرزند همین استان است.

 به خوبی این استاندار فهیمم  می داند که خوزستان منبع درآمد نفتی و برق و آب کشور است. همچنین بزرگترین منبع کاشت نیشکر و دانه های روغنی، میوه و غلات است.

 درصدی از خاک دشت خوزستان، و شوشتر و دزفول به کاشت نیشکر و میوه و دانه های روغنی مشغول است و چندین شهر به تولید نفت و گاز. سزا نیست مسئولین چشم بر خوزستان ببندند. سزا نیست وزارت نیرو، وزارت نفت، وزارت کشاورزی درآمد حاصله را به آبادانی شهرهای خوش آب و هوا ببرند و طرحی عمرانی برای خوزستان نداشته باشند.

 این منابع هنگفت درآمد که هنوز از نظر تولید نقش بسزایی در بودجه دارد چرا باید اینچنین جفایی بر او رود؟ آیا نام ملی شدن باعث و بانی این افول منابع است یا ناکارآمدی مدیران و نمایندگان شهرها؟

 آیا باید به امید وزیران چند ساله نفتی نشست، یا به نمایندگان جناجی؟ بنظرم استاندار تنها کسی است که می تواند با انتصاب های شایسته سالاری و بر اساس کارنامه، نه آمارهای غیر واقعی به این معزل خوزستان که متصل به عدم توسعه خوزستان است نگاهی جدی کند و از جابجایی مدیران قدیمی و بی انگیزه خودداری کند.

*فعال مطبوعاتی

 

برچسب ها: خوزستان