رانندگی در خیابان‌های تهران صبر ایوب می‌طلبد
حضور توأمان این میزان اتومبیل در پایتخت آنقدر مشكل ایجاد كرده و شرایط را چنان بغرنج كرده كه بعید به نظر می‌رسد بتوان با راه‌حل‌های مقطعی این مسئله بنیادین را حل كرد. در این میان، مسئله حضور عزیزان موتورسوار در بزرگراه‌ها، خیابان‌ها و البته پیاده‌روهای شهر به‌شدت به مشكلات موجود دامن زده است.
*ایرج راد: شهری كه به لحاظ ترافیک به بن‌بست رسیده است در قبال این موتورها چه باید كند؟ شیوه حضور موتورسوارها در شهر چنان بی‌ضابطه است كه می‌شود گفت كل تردد در پایتخت را یك‌تنه تحت‌الشعاع خود قرار داده است. برخی از این دوستان ظاهرا تصور عجیب و غریبی از موتور دارند.
گویی موتور جزو وسایل نقلیه نیست و مثلا الزامی برای ایستادن در پشت چراغ قرمز ندارد و اگر خیابان شلوغ بود هیچ ایرادی ندارد كه موتور سر از پیاده‌رو دربیاورد. برخی از این موتورسوارها، شهروندانی هستند كه با همین وسیله نقلیه ارتزاق می‌كنند. تعدادی مسافر جابه‌جا می‌كنند و به‌خصوص در مناطق شلوغی چون بازار تعداد این موتورسوارهای مسافركش زیاد است. آنها را می‌شود در گوشه و كنار میادین اصلی شهر هم مشاهده كرد. قطعا هیچ فردی دوست ندارد در سرما و گرما در این خیابان‌های شلوغ با موتور، مسافر به این سو و آن سوی شهر ببرد. غم نان بسیاری را ناچار كرده جای تاكسی با موتورشان مسافركشی كنند. عده‌ای هم كه پیك هستند و معمولا چند محموله را به صورت همزمان حمل می‌كنند تا به مقصد برسانند. در كل حضور این میزان موتورسوار در شهر، بیشتر دلایل اقتصادی دارد و سقف معیشت برای عده‌ای آنقدر كوتاه شده كه برای یك لقمه نان، صبح تا شب در این شهر خسته، جان می‌فرسایند.
به گمانم با پذیرش این موضوع كه عده‌ای با موتورسیكلت ارتزاق می‌كنند و ظاهرا چاره‌ای هم جز این كار ندارند، می‌شود در رعایت قوانین جدی‌تر عمل كرد. خیلی وقت‌ها در پیاده‌روی خیابان ولیعصر، امكان راه‌رفتن از مردم سلب می‌شود، آنقدر كه موتوری‌ها در آن جولان می‌دهند. در خیلی از تصادفات روزمره پای موتورسوارها در میان است و متأسفانه بسیاری از قربانیان تصادف هم همین افراد هستند كه با وسیله‌ای پرریسك بدون كلاه ایمنی حركت می‌كنند. برای این حضور بی‌نظم و بی‌قاعده كه آشفتگی در شهر را گسترش می‌دهد و حس ناامنی برای هر شهروندی ایجاد می‌كند و در درجه اول جان خود راكبان این وسیله نقلیه را به خطر می‌اندازد، باید به اجرای پرتحكم‌تر و جدی‌تر قانون اندیشید و البته عمل كرد.
آن هم نه به صورت موسمی و مقطعی. در غیر این صورت وضع از همین كه هست نیز بدتر خواهد شد؛ چنان كه تا امروز این گونه بوده و وضعیت تردد موتوری‌ها در تهران امروز نسبت به مثلا 20 سال پیش به مراتب اسف‌انگیز شده است./
گویی موتور جزو وسایل نقلیه نیست و مثلا الزامی برای ایستادن در پشت چراغ قرمز ندارد و اگر خیابان شلوغ بود هیچ ایرادی ندارد كه موتور سر از پیاده‌رو دربیاورد. برخی از این موتورسوارها، شهروندانی هستند كه با همین وسیله نقلیه ارتزاق می‌كنند. تعدادی مسافر جابه‌جا می‌كنند و به‌خصوص در مناطق شلوغی چون بازار تعداد این موتورسوارهای مسافركش زیاد است. آنها را می‌شود در گوشه و كنار میادین اصلی شهر هم مشاهده كرد. قطعا هیچ فردی دوست ندارد در سرما و گرما در این خیابان‌های شلوغ با موتور، مسافر به این سو و آن سوی شهر ببرد. غم نان بسیاری را ناچار كرده جای تاكسی با موتورشان مسافركشی كنند. عده‌ای هم كه پیك هستند و معمولا چند محموله را به صورت همزمان حمل می‌كنند تا به مقصد برسانند. در كل حضور این میزان موتورسوار در شهر، بیشتر دلایل اقتصادی دارد و سقف معیشت برای عده‌ای آنقدر كوتاه شده كه برای یك لقمه نان، صبح تا شب در این شهر خسته، جان می‌فرسایند.
به گمانم با پذیرش این موضوع كه عده‌ای با موتورسیكلت ارتزاق می‌كنند و ظاهرا چاره‌ای هم جز این كار ندارند، می‌شود در رعایت قوانین جدی‌تر عمل كرد. خیلی وقت‌ها در پیاده‌روی خیابان ولیعصر، امكان راه‌رفتن از مردم سلب می‌شود، آنقدر كه موتوری‌ها در آن جولان می‌دهند. در خیلی از تصادفات روزمره پای موتورسوارها در میان است و متأسفانه بسیاری از قربانیان تصادف هم همین افراد هستند كه با وسیله‌ای پرریسك بدون كلاه ایمنی حركت می‌كنند. برای این حضور بی‌نظم و بی‌قاعده كه آشفتگی در شهر را گسترش می‌دهد و حس ناامنی برای هر شهروندی ایجاد می‌كند و در درجه اول جان خود راكبان این وسیله نقلیه را به خطر می‌اندازد، باید به اجرای پرتحكم‌تر و جدی‌تر قانون اندیشید و البته عمل كرد.
آن هم نه به صورت موسمی و مقطعی. در غیر این صورت وضع از همین كه هست نیز بدتر خواهد شد؛ چنان كه تا امروز این گونه بوده و وضعیت تردد موتوری‌ها در تهران امروز نسبت به مثلا 20 سال پیش به مراتب اسف‌انگیز شده است./
