تا سال ۲۰۵۰ مساحت خشک و فراخشک ایران به ۷۴ درصد می‌رسد
یک استاد هواشناسی دانشگاه تهران گفت: دمای هوا در ایران طی ۵۰ سال اخیر بین ۱.۵ تا ۲ درجه افزایش یافته است و تا سال ۲۰۵۰ مساحت خشک و فراخشک ایران به ۷۴.۵ درصد می‌رسد.
به گزارش سازه نیوز، دکتر علی خلیلی در نشست علمی گرد و غبار، چالش‌ها و راهکارها که امروز (۲۷ خرداد) در پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران برگزار شد گفت: پژوهشی برای بررسی خطر بیابان‌زایی در ایران انجام شده که در آن میزان خطر براساس سه شاخص بارندگی، رطوبت و تداوم خشکسالی مشخص شده است.
وی با اشاره به شاخص بارندگی اظهارکرد: طبق این شاخص مناطقی که دارای بارندگی بیش از ۶۰۰ میلیمتر در سال هستند بی‌خطر و مناطق دارای بارندگی کمتر از ۱۵۰ میلیمتر در معرض خطر شدید بیابان‌زایی قرار دارند.
خلیلی در خصوص شاخص رطوبت نیز گفت: خطر شدید در چارچوب این شاخص در مناطقی وجود دارد که ۲۷۵ روز از سال دچار خشکی هوا هستند.
این استاد دانشگاه تهران یکی دیگر از مسائلی که خاک کشور را در معرض خطر شدید بیابان‌زایی قرار می‌دهد تداوم خشکسالی ذکر و اظهارکرد: خشکسالی سالانه چندان خطری ندارد اما تداوم هفت ساله خشکسالی خاک کشور را در معرض خطر شدید قرار می‌دهد.
وی ادامه داد: بر اساس این سه شاخص و ایجاد ارتباط میان آن‌ها، در حال حاضر ۳۵.۴ درصد مساحت کشور فراخشک و ۲۹.۱۵ درصد از مساحت ایران خشک است که در مجموع حدود ۶۵ درصد خاک کشور را شامل می‌شود. با این روند تا سال ۲۰۵۰ مساحت خشک و فراخشک ایران به ۷۴.۵ درصد می‌رسد.
خلیلی در پایان روند افزایش دما را نیز در افزایش خطر بیابان‌زایی موثر دانست و اظهارکرد: بررسی داده‌های ۵۴ ایستگاه هواشناسی کشور برای محاسبه دمای متوسط فلات ایران از این حکایت دارد که میانگین دما از ۱۶.۵ درجه سانتیگراد در سال ۱۹۶۰ به بیش از ۱۸ درجه سانتیگراد در سال ۲۰۱۰ افزایش پیدا کرده است.
منبع: ایسنا
