با گرانی مسکن منتظر تبعید موج جدیدی از فقرا به حاشیه شهرها باشید
حسین ایمانی جاجرمی، جامعه‌شناس شهری می‌گوید که با گرانی مسکن و برخی تغییرات اقلیمی باید منتظر روند مهاجرت آوارگان و همچنین حاشیه‌نشینی‌های بیشتر در شهرها بود.
هر بار که موج گرانی در حوزه مسکن اتفاق می‌افتد، افراد بیشتری به حاشیه‌نشینی سوق پیدا می‌کنند. هزینه‌های زیادی که افراد باید برای خرید یا اجاره مسکن متقبل شوند، گاهی آنها را ناچار به مهاجرت از نقاط بالای شهر به مرکز، از مرکز به پایین شهر و از پایین شهر به حاشیه می‌کند.
همیشه مهاجرت به دلیل افزایش قیمت مسکن در شهرهای بزرگ نیست بلکه تغییرات اقلیمی افراد را مجبور می‌کند از شهرهایی که با مشکلات کم‌آبی، مشکلات گرد و غبار، بیکاری و ... مواجه‌اند، به شهرهایی با امکانات بیشتر بروند.
او ادامه داد: این مهاجرت‌ها اتفاق عجیب و غریبی نیست. بسیاری از افراد را در اطرافمان می‌بینیم که یا ناچار به کاهش متراژ خانه در همان محله‌ای که اسکان دارند می‌شوند یا محله‌شان را مدام تغییر می‌دهند و به مناطقی با امکانات کمتر می‌روند. اینها همه مقدمه‌ای بر حاشیه‌نشینی است و گاهی این روند سال‌های زیادی طول نمی‌کشد بلکه ظرف چند سال اتفاق می‌افتد. بنابراین اتفاقی که در نهایت می‌افتد این است که فقرا به حاشیه شهرها تبعید می‌شوند و حلقه به حلقه از تهران دورتر شوند.
این جامعه‌شناس تاکید کرد: البته این موج در مواردی می‌تواند به بعضی پروژه‌های شکست‌خورده مانند مسکن مهر یا شهرهای جدید اطراف تهران رونق بدهد که شاید بتوان به چشم یک جنبه مثبت به آن نگاه کرد اما مساله اینجاست که متاسفانه برنامه جامعی برای مسکن‌های اجتماعی وجود نداشت و این خانه‌ها که پیوست‌های اجتماعی نداشته‌اند، امکانات لازم برای زندگی، آموزش، تفریح و سلامت ساکنان محله را ندارند بنابراین می‌توانند مشکلات خاص خودش را به همراه داشته باشد.
جاجرمی به شکل دیگری از مهاجرت هم اشاره کرد و گفت: همیشه هم این مهاجرت به دلیل افزایش قیمت مسکن در شهرهای بزرگ نیست بلکه تغییرات اقلیمی افراد را مجبور می‌کند از شهرهایی که با مشکلات کم‌آبی، مشکلات گرد و غبار، بیکاری و ... مواجه‌اند، به شهرهایی با امکانات بیشتر بروند. بنابراین با موج‌هایی از آوارگان اقلیمی مواجه می‌شویم که ممکن است تعدادشان به شکل یک بحران نباشد اما نباید از پیش‌بینی‌ها و هشدارها را در این زمینه نادیده گرفت، نباید منتظر بمانیم این وضع به شکل یک بحران دربیاید و بعد بگوییم غافلگیر شدیم.
او همچنین افزود: ممکن است گفته شود گریزی از وضع مهاجرت به حاشیه شهرها نداریم، در این صورت، حداقل کاری که می‌توان کرد این است که دولت یک برنامه اقدام مشترک با مشورت نهادهای مربوط تدارک ببیند که نقاط حاشیه‌ای شهر از امنیت برخوردار باشد و برنامه‌های پیشگیرانه برای کاهش مخاطراتی که مهاجران را تهدید می‌کند در نظر گرفته شود.
ایمانی جاجرمی در پایان تاکید کرد: بحران‌هایی مانند مهاجرت به حاشیه شهرها مواردی مربوط به کشورهای در حال توسعه است، شاید نمونه خاصی از کشورهای توسعه‌یافته در این زمینه نداشته باشیم که بگوییم از آنها الگو بگیریم اما از تجربیاتی که درباره ساماندهی مهاجران کشورهای جنگ‌زده وجود دارد می‌توان استفاده کرد. همچنین خودمان سال‌هاست مهاجران را پناه داده‌ایم و خوب است از وضع آنها ارزیابی وجود داشته باشد که در چه زمینه‌هایی موفق یا ناموفق بوده‌ایم و آن تجربیات را درباره مهاجران ایرانی که به نقاط مختلف کشورمان مهاجرت می‌کنند به کار بگیریم.
