کاهش قدرت خرید متقاضیان و بالا بودن نرخ سودبانکی در چند سال اخیر به عامل اصلی رکود بازار مسکن مبدل شده واین روند به گونه ای ادامه دارد که نباید منتظر رونق این بازار در ادامه سال 96 باشیم.
شما برای خرید خانه چه نکاتی برایتان مهمتر است؟! اگر معیارهای مشخص و دقیقی در ذهنتان ندارید، بهتر است نکاتی را که در این مطلب میآید، مرور کنید.
در سالهای اخیر اجاره نشینی و خوش نشینی از اصطلاحاتی است که غیر واقعی شده ، چراکه نرخ اجاره آنچنان بی حساب افزایش یافته که بدون تردید به جدی ترین دغدغه اقتصادی مستأجران مُبدل شده است.
معاون مسکن و ساختمان وزیر راه و شهرسازی اعلام کرد: با کاهش نرخ سود سپردههای بانکی، سرمایهگذاری در حوزه اقتصادی و بخش مسکن افزایش مییابد.
کلنگیهای قابل سکونت عموما یک تا دو طبقه با متراژ وسیع که در بازار مسکن از آنها به عنوان «خانههای ویلایی» نیز یاد میشود، اگرچه انتخاب برخی خانوادههای تهرانی برای سکونت هستند، اما این روزها بازار راکدی را تجربه میکنند.
با توجه به اینکه شاخص اجاره بهای مسکن در بهار امسال ۹.۴ درصد نسبت به بهار ۹۵ رشد داشته،کارشناسان از احتمال افزایش این شاخص مؤثر بر تورم در تابستان امسال خبر داد.
طی نیمه نخست مرداد ماه حدود سههزار و 300 قرارداد رهن و اجاره آپارتمان در مناطق مختلف تهران منعقد و ثبت شده که بخش عمده آنها مربوط به آپارتمانهای میانمتراژ و قیمت متوسط است.
در برخی مناطق کلانشهرها قیمت در بازار اجاره مسکن تا 45 درصد افزایش یافته است که تاثیری منفی بر زندگی اقشار متوسط و اجارهنشین کشور دارد.
در حالی که بر اساس یک سنت دیرینه در بازار مسکن، آپارتمانهای ریز متراژ با مساحت تا 50 مترمربع، قدری گرانتر از میانگین قیمت هر منطقه معامله میشوند، تابستان امسال قیمت بسیاری از آپارتمانهای نقلی و ریزمتراژ مشابه قیمتهای پیشنهادی آپارتمانهای میانمتراژ و بزرگمتراژ پیشنهاد شده است.
هماکنون در تهران ۵/ ۶۳ درصد متقاضیان مسکن، واحدهای حداکثر ۹۰ مترمربع را خریداری میکنند بهطوری که بیشترین سهم از معاملات ماهانه در بین گروههای متراژی آپارتمان، به واحدهای ۵۰ تا ۷۰ مترمربع– با سهم نزدیک به ۳۰ درصد- تعلق دارد. این در حالی است که فقط ۱۳ درصد از ساختوسازهای سه سال گذشته در پایتخت، به آپارتمانهای زیر ۹۰ مترمربع اختصاص داشته است. آنچه میتواند بازار مسکن را در مقطع حساس فعلی از «کمبود عرضه کممتراژها» در برابر تقاضای غالب برای این آپارتمانها نجات دهد، تکمیل سیاستهای رونقزا در بخش مسکن از طریق «تحریک تقاضای مصرفی برای واحدهای میانمتراژ و بزرگ» است.