دکتر زهرا اسکندری*شرکت عمران و بهسازی شهری ایران تلاش دارد تا در چارچوب سیاست بازآفرینی شهری به عنوان رویکردی نوین به توسعه با تأکید بر ارتقای کیفی زندگی شهری، تغییر رویکرد را از نظام برنامه‌ریزی و بودجه‌ریزی آغاز کرده و از روش پروژه محور، بالا به پایین، دستوری و اقتدارگرا به سمت برنامه‌ریزی و بودجه‌ریزی مشارکتی و محله‌مبنا از طریق مدیریت منابع دراختیار به صورت اهرمی حرکت کند.

امروزه در نظام‌های دموکراتیک سیاسی و اقتصادی، این دیدگاه که دولت دارای حق انحصاری حاکمیت و اعمال قدرت بر نیروهای کنشگر توسعه است یا در تفسیری پدرسالارانه از قدرت، یاری‌رسان و حامی مطلق آنان است، مورد نقد جدی قرار گرفته است.

معاون وزیر راه و شهرسازی از افت کیفیت و منزلت شهرها به عنوان بزرگترین چالش امروز در حوزه معماری و شهرسازی یاد کرد و گفت: درحقیقت عدم وجود مدیریتی مناسب و الگوی صحیح جمعیتی برای توسعه متوازن در شهرها دلیل پیدایش این بحران بوده و نتایج آن در ابعاد و عرصه‌های مختلف بروز کرده است.