دوره های آموزشی همایش مقررات ملی، زیرذره بین کارشناسان
سازه نیوز:پیشتر سایت «صما» در قالب یک یادداشت تحلیلی نسبت به نقاط ضعف و کاستی های این همایش که برگزاری آن را با تردیدهایی مواجه می کند، هشدارداده بود. شاید مهترین نقطه ضعف این همایش عدم اجرای مصوبات آن باشد. در این بین اما برخی از افراد ودست اندرکاران صنعت ساختمان که در دوره های مختلف در این همایش شرکت کرده اند، در گفت و گو با سایت «صما» ابعاد جدیدی ازناکارآمدی این همایش را بیان کردند که همزمان با تغییرمدیریت نهادهای متولی مرتبط بابرگزاری این همایش،انتقادات تازه ای را متوجه آن کرده است.
از جمله شاخص ترین این انتقادها درباره برگزاری دوره های آموزشی برای مهندسان است. در حال حاضر از جمله چالش هایی که صنف مهندسی با آن مواجه هستند گذراندن دوره های آموزشی برای دریافت ارتقای پایه پروانه اشتغال به کار مهندسی آنان است. بر اساس نظامنامه مربوطه ارتقای هر مهندس از هر پایه مهندسی به پایه بالاتر(با شاخص معکوس 3 به 2 به 1 و به ارشد) علاوه بر توقف در پایه به مدت زمان معین مستلزم کسب حد اقلی از امتیاز است .این امتیازات از دوطریق شرکت در دوره های آموزشی و یا شرکت در سمینار های مصوب قابل حصول است.
همین مساله باعث می شود وعده برگزاری دوره های آموزشی در همایش های مرتبط با صنعت ساختمان، فورا مهندس را به پای این همایش ها بکشاند. از جمله این همایش ها، همایش مقررات ملی ساختمان است که اعطای امتیاز به شرکت کنندگان به پای ثابت آن تبدیل شده است! به طوری که از این رهگذر یک داد و ستد برد-برد گویی ایجاد می شود. از یک طرف صندلی های این همایش با حضور مهندسان که برای شرکت در آن ورودیه می پردازند پر می شود و برگزاری این همایش توجیه پیدا می کند و از طرف دیگر مهندسانی که برای برگزاری دوره های آموزشی دچار چالش هستند، از این طریق می توانند این دوره را بگذرانند.
اما سوالی که ناظران فنی حوزه مسکن و کارشناسان آموزش و آزمون حرفه ای مطرح می کنند درباره کیفیت محتوایی و شاخص های استاندارد این دوره های آموزشی است! گفته می شود بسیاری از این دوره ها به هیچ وجه از استانداردهای آموزش تخصصی حرفه ای برخوردار نیستند. بر این اساس بردانش فنی مهندسانی که دراین دوره ها شرکت می کنند افزوده نمی شود به طوری که از جنبه های تخصص مهندسی به روز نمی شوند و بدین ترتیب این دوره ها نه تنها سطح دانش فنی مهندسان را ارتقاء نمی دهد بلکه به هیچ وجه نمی تواند به عنوان یک معیار برای ارتقای پایه مهندسان قرار گیرد. این درحالی است که که کارشناسان براین باورند،آموزش های به روزرسانی دانش حرفه ای چه در کشورهای توسعه یافته و چه در برخی از رشته های قدیمی تر مانند پزشکی در ایران، استاندارد های بین المللی سختگیرانه و قابل ارزیابی را ملاک قرار می دهند تا معلوم بشودشرکت در هر دوره به چه میزان و در چه زمینه تخصصی ای به دانش شرکت کننده می افزاید ، در حالی که چنین ارزیابی در مورد این همایش نشده و به زعم صاحبنظران بسیار کم اثر است.در همین حال از دیگر ایرادات وارده به این همایش مربوط به دستاوردهای علمی آن است. در واقع در حالی که برگزاری هرهمایش علمی با انتشار چکیده مقالات علمی در قالب کتابی همراه است اما بنا به گفته کارشناسان چنین موضوعی درباره این همایش مصداق ندارد.
صاحب نظران با برشمردن دلایل فوق بر این باورند که دفتر مقررات ملی ساختمان بهتر است به جای صرف وقت و هزینه فراوان برای برگزاری همایش مقررات ملی ساختمان آن را مصروف به برگزاری کلاس های کوتاه مدت برای آموزش آخرین تکنیک های مهندسی و یافته های معماری و شهرسازی برای مهندسان کند و درجهت ایفای مسئولیت های خود یعنی به روزرسانی مقررات ملی ساختمان برنامه ریزی کند زیرا بدون تردید امر آموزش به مراتب جدی ترازبرگزاری همایش و مفید تر و پر بازده تر از آن است
از جمله شاخص ترین این انتقادها درباره برگزاری دوره های آموزشی برای مهندسان است. در حال حاضر از جمله چالش هایی که صنف مهندسی با آن مواجه هستند گذراندن دوره های آموزشی برای دریافت ارتقای پایه پروانه اشتغال به کار مهندسی آنان است. بر اساس نظامنامه مربوطه ارتقای هر مهندس از هر پایه مهندسی به پایه بالاتر(با شاخص معکوس 3 به 2 به 1 و به ارشد) علاوه بر توقف در پایه به مدت زمان معین مستلزم کسب حد اقلی از امتیاز است .این امتیازات از دوطریق شرکت در دوره های آموزشی و یا شرکت در سمینار های مصوب قابل حصول است.
همین مساله باعث می شود وعده برگزاری دوره های آموزشی در همایش های مرتبط با صنعت ساختمان، فورا مهندس را به پای این همایش ها بکشاند. از جمله این همایش ها، همایش مقررات ملی ساختمان است که اعطای امتیاز به شرکت کنندگان به پای ثابت آن تبدیل شده است! به طوری که از این رهگذر یک داد و ستد برد-برد گویی ایجاد می شود. از یک طرف صندلی های این همایش با حضور مهندسان که برای شرکت در آن ورودیه می پردازند پر می شود و برگزاری این همایش توجیه پیدا می کند و از طرف دیگر مهندسانی که برای برگزاری دوره های آموزشی دچار چالش هستند، از این طریق می توانند این دوره را بگذرانند.
اما سوالی که ناظران فنی حوزه مسکن و کارشناسان آموزش و آزمون حرفه ای مطرح می کنند درباره کیفیت محتوایی و شاخص های استاندارد این دوره های آموزشی است! گفته می شود بسیاری از این دوره ها به هیچ وجه از استانداردهای آموزش تخصصی حرفه ای برخوردار نیستند. بر این اساس بردانش فنی مهندسانی که دراین دوره ها شرکت می کنند افزوده نمی شود به طوری که از جنبه های تخصص مهندسی به روز نمی شوند و بدین ترتیب این دوره ها نه تنها سطح دانش فنی مهندسان را ارتقاء نمی دهد بلکه به هیچ وجه نمی تواند به عنوان یک معیار برای ارتقای پایه مهندسان قرار گیرد. این درحالی است که که کارشناسان براین باورند،آموزش های به روزرسانی دانش حرفه ای چه در کشورهای توسعه یافته و چه در برخی از رشته های قدیمی تر مانند پزشکی در ایران، استاندارد های بین المللی سختگیرانه و قابل ارزیابی را ملاک قرار می دهند تا معلوم بشودشرکت در هر دوره به چه میزان و در چه زمینه تخصصی ای به دانش شرکت کننده می افزاید ، در حالی که چنین ارزیابی در مورد این همایش نشده و به زعم صاحبنظران بسیار کم اثر است.در همین حال از دیگر ایرادات وارده به این همایش مربوط به دستاوردهای علمی آن است. در واقع در حالی که برگزاری هرهمایش علمی با انتشار چکیده مقالات علمی در قالب کتابی همراه است اما بنا به گفته کارشناسان چنین موضوعی درباره این همایش مصداق ندارد.
صاحب نظران با برشمردن دلایل فوق بر این باورند که دفتر مقررات ملی ساختمان بهتر است به جای صرف وقت و هزینه فراوان برای برگزاری همایش مقررات ملی ساختمان آن را مصروف به برگزاری کلاس های کوتاه مدت برای آموزش آخرین تکنیک های مهندسی و یافته های معماری و شهرسازی برای مهندسان کند و درجهت ایفای مسئولیت های خود یعنی به روزرسانی مقررات ملی ساختمان برنامه ریزی کند زیرا بدون تردید امر آموزش به مراتب جدی ترازبرگزاری همایش و مفید تر و پر بازده تر از آن است
بازدید:۳۰۸
لینک کپی شد
