كيانشهر اهواز محروم از امكانات زندگي شهري!

نسیم خوزستان:تقريبا هر هفته براي تهيه گزارش از امكانات شهري و خدمات شهرداري به شهروندان، در مناطق محروم اهواز از جمله عامري، حصيرآباد، آسياباد و ... حاضر مي شوم تا ضمن بازديد ميداني از منطقه و گفتگو با ساكنان آنجا نسبت به مهمترين نيازها و خواسته هايشان آگاهي يافته و صداي نيازهاي اهالي را به گوش مسوولان شهري برسانم.

تلفن دفتر نشريه به صدا درآمد، شهروندي بود ساكن منطقه 2 شهرداري كه بنا به گفته اش پس از خواندن گزارش هاي شهري در نشريه نسيم مصمم مي شود كه با ما تماس گرفته تا گزارشي در خصوص شهرك محل سكونتش ارائه دهيم. بنا بر رسالت و وظيفه خود به خواسته اين شهروند جواب مثبت داده و عازم آن شهرك شدم.

شايد تنها تفاوتي كه اين گزارش با گزارش هاي شهري مشابه خود دارد اين است كه در گزارش هاي قبلي مناطق محروم و عمدتا فرسوده  و قديمي محور گزارش قرار مي گرفتند اما اين بار برخلاف گذشته كيانشهر مورد توجه واقع شده است كه سال هاي معدودي از احداث و قرار گرفتن آن بر نقشه جغرافياي شهري اهواز مي گذرد. اما با اين حال از نظر عمق محروميت و نياز به خدمات شهري هيچ گونه تفاوتي با ديگر مناطق محروم ندارد.

بر خلاف ظاهر آراسته و نام بسيار زيبايي كه بر آن نهاده شده است در ابتداي امر همگان را به اين تصور سوق مي دهد كه قطعا ظاهرش برازنده نام و نام، برازنده ظاهر است! اما وقتي با آن روبرو مي شوي... و از نزديك آنجا را مي بيني... وقتي به مقايسه تصوير مجسم شده در ذهن و تصوير واقعي مي پردازي، قطعا از تفاوت آنچه ديده و آنچه تصويرگر آن بوده اي مبهوت و حيران مي شوي!

سخن ما از شهرك كيانشهر واقع در محدوده شمال غرب اهواز در مسير جاده اهواز به انديمشك مي باشد كه نام و ظاهر آن هيچ تناسبي با واقعيت موجود ندارد. عمق محروميت و مشكلات روزمره زندگي را در چهره آن مي توان مشاهده كرد.

منطقه اي كه ساكنان آن را اغلب نيرو هاي  ارتش و سپاه تشكيل داده و با توجه به عمر كوتاه، پذيراي شهروندان، آن هم در اوج فقر امكانات شهري مي باشد، تا جايي كه به صراحت بايد گفت، اين نقطه از شهر تا حد زيادي از اهداف و استراتژي هاي توسعه شهر به دور مانده است. با چرخاندن نگاه به محيط پيرامون مي توان كم توجهي و نا بساماني ها را به راحتي احساس كرد. كارهاي بر زمين مانده و نا تمام آنقدر فراوان است كه به جرات مي توان گفت كه زمان خاصي را براي پايان آنها نمي توان تعيين كرد.

ساكنان اين محل كه آفتاب سوزان تابستان و گرد و غبارهاي آلوده در چهار فصل سال و سرماي استخوان سوز را به جان مي خرند، پذيراي كم مهري برخي مسوولان و دست اندركاران مي باشند.

 در اين منطقه عملكرد دستان سازنده آنچنان كم و ناچيز است كه به چشم نمي آيد. اين گفته از آن من نيست بلكه همه كساني كه ديروز تا امروز در آنجا منزل گزيده اند اين چنين بيان مي دارند.

 ملايي، يكي از جوانان ساكن در اين منطقه با بيان اين موضوع كه نبود آسفالت مشكل اساسي ساكنان اين منطقه محسوب مي شود مي گويد: از آنجايي كه بيشتر خيابان ها و كوچه ها خاكي هستند با گذشت زمان چاله هاي فراواني ايجاد شده كه به گنداب، محل تخليه زباله اهالي منطقه و تجمع و پرسه زدن سگ و جانوارن موذي تبديل شده اند و همچنين محل مناسبي جهت رويش علف هاي هرز گرديده است.

 وي ادامه مي دهد: با كوچكترين بارش باران نيز گل و لاي تمامي منطقه را فرا مي گيرد و با پر شدن چاله ها رفت و آمد براي افراد به ويژه دانش آموزان و كاركنان بسيار مشكل  مي گردد.

 اين شهروند مي افزايد: پيش از اين مسوولان شهر  براي  بررسي شرايط در منطقه حضور يافتند و به در خواست و معضلاتي كه شهروندان با آنها دست به گريبانند گوش فرا داده و مشكلات آنان را از نزديك مشاهده نمودند اما حركت آنان براي ساماندهي وضعيت اين منطقه از تمامي جهات و نه تنها از نظر آسفالت خيابان ها، بسيار كند و نا محسوس است بلكه بهتر است مسوولان از اعتبارات شهري سهمي را براي اين منطقه اختصاص دهند.

اگر بخواهيم تاريكي واقعي شب را با چشمان خود ببينيم بايد گذري به شهرك داشته باشيم. شب در كيانشهر حاكي از نهايت تاريكي است تا جايي كه روشنايي ساطع شده از درون منازل منبع روشن كننده محيط محسوب مي شود. در اينجا از چراغ هاي روشن و رنگارنگي كه چشمان ما به ديدن آنها در هسته مركزي و ديگر نقاط شهر عادت كرده خبري نيست.

شرايط زندگي شهري در كيان شهر به علت كمبود و يا نبود خدمات بسيار مشكل است. تاريكي و عدم تعبيه ي سيستم روشنايي، ناامني، خطر افتادن در چاله ها و مزاحمت براي عابران پياده و مالكان خودروها را فراهم مي سازد. با اشاره به عدم امنيت در هنگام شب شايد اين نكته بسيار حائز اهميت باشد.

 در روزهايي كه ريزگردهاي سرخ خوابيده بر زمين و گرما و شرجي هوا شرايط سختي را براي ساكنانش ايجاد مي كند جالب است كه افراد ساكن در اين منطقه از كمبودهاي مختلف از جمله قطعي مكرر برق و پايين بودن ولتاژ آن بويژه در روزهاي گرم سال كه گرماي هوا به اوج نفس گيري خود مي رسد سخن مي گويند و اين معضلي است بر معضلات ديگر.

مناطق مختلف شهر به عنوان جزيي از اجزا سازنده شهر نقش مهمي در بازگو كردن و نمايان ساختن عملكرد مديران شهرداري آن مناطق دارند تا آنجا كه اگر بخواهيم از ميزان عملكرد آنان سخن به ميان آوريم نگاهي به شرايط فيزيكي و طرح ها و پروژه ها، امكانات زيرساختي ايجاد شده و ميزان رضايت ساكنان آن خواهيم داشت.

اما در اين شهرك تنها كارهاي بر زمين مانده و گله شهروندان خود نمايي مي كند و هيچ جايي براي انعكاس عملكرد مديران شهري باقي نمي گذارد. صديقي يكي از شهروندان ساكن اين منطقه با بيان آنكه مشكلات فراوانند، اظهار مي دارد: يكي از اين مشكلات بُعد مسافت شهرك تا مركز شهر مي باشد. پيش از اين قرار بود جاده اي احداث شود كه اين منطقه را به كيان آباد و كيانپارس متصل سازد كه اين پروژه هم كه بعد از پل پهلوان شروع مي شود، نيمه كاره رها شده است.

در گوشه ديگر از اين محله كودكي را مي بينم كه در عالم كودكي خود در يك زمين خالي و خاكي به بازي مشغول است اطراف آن را زباله هاي خانگي فرا گرفته است. از عابري كه در حال گذر از آن نقطه است مي پرسم آيا در ميان شهرك پارك محله اي براي بازي و سرگرمي كودكان وجود دارد؟ وي با گفتن «نه» بيان داشت: كيانشهر فاقد فضاي سبز و پارك محله اي است و تنها فضاي سبز كوچك اين شهرك تبديل به نخاله هاي ساختماني، خانگي و محل تجمع سگ هاي ولگرد شده است و به اين علت بسياري از خانواده ها ترجيح مي دهند كه از اين شهرك نقل مكان كنند.

تردد ساكنان شهرك كيانشهر با وسايل حمل و نقل عمومي نيز با مشكلات و نارسايي هايي همراه است؛ عدم اختصاص خودروهاي خطي و استفاده از خودروي شخصي و اتوبوس تنها دو گزينه جابجايي براي ساكنان آن شهرك محسوب مي شود اما استفاده از اتوبوس ها نيز با محدوديت همراه است. حمادي چند سالي است كه ساكن اين شهرك مي باشد با اشاره به كمبود اتوبوس در اين شهرك چنين مي گويد: كيانشهر، با توجه به جمعيتي كه در بردارد فقط داراي 5 اتوبوس مي باشد كه اين اتوبوس ها نيز در فواصل زماني طولاني به سرويس دهي مي پردازند و از آنجايي كه تا كنون براي اين منطقه خودروهاي خطي در نظر گرفته نشده بنابراين ساكنان اين منطقه چاره اي جز انتظار وصول اتوبوس در روزهاي گرم و سرد را سال ندارند.

ديگر شهروند كيانشهري با ابراز نارضايتي از سكونت در اين منطقه كه به گفته اش فاقد زندگي شهر نشيني است مي گويد: دو سال پيش در اين منطقه زميني را خريداري كردم اما با اخطار و بخشنامه تعاوني مبني بر اينكه اگر مالكان نسبت به ساخت زمين خود اقدام نكنند، زمين را باز پس خواهيم گرفت. بنابراين مجبور به ساخت آن و نقل مكان به آنجا شدم در حالي كه منطقه فاقد هرگونه امكانات و زير ساخت ها مي باشد و متاسفانه مسوولان شهر تا كنون هيچگونه تلاشي جهت رفع اين معضلات و ساماندهي به اين شهرك نداشته اند.

اما در ميان اين همه نارسايي و كمبودها، به گفته ساكنان كيانشهر و بر اساس شواهد موجود برزمين، وضعيت نامناسب آب و فاضلاب بزرگترين مشكل اين منطقه مي باشد زيرا فاضلاب هاي فاقد خروجي در كوچه و خيابان ها رها مي شود و اين معضل علاوه بر آن كه سلامت ساكنان را به خطر مي اندازد منجر به بوي نامطبوع در فصل تابستان شده و سراسر منطقه را فرا مي گيرد و در زمستان با اولين بارش باران اين آب هاي جاري بالا آمده و آبگرفتگي معابر را به دنبال خواهد داشت.

عدم توجه مسوولين شهري به ايجاد ساخت ها، تجهيزات و امكانات شهري به آنچه كه از زبان ساكنان منطقه كيانشهر بيان شد، ختم نمي شود چرا كه نبود كيوسك وگشت انتظامي در راستاي ايجاد امنيت، فقدان خدمات برق رساني در برخي مناطق از جمله مناطق 6، 7 و 8 كيانشهر، نبود بهداري و خانه بهداشت و... را مي توان به ليست محروميت ها و نيازهاي شهرك افزود. نمي توان اهميت ايجاد شهرك ها را به ويژه با رشد جمعيت انكار كرد اما ساخت شهر و شهرك هاي جديد تنها به ساخت چند خانه محدود نمي شود بلكه ساختن زير ساخت ها و تجهيزات شهري و امكانات از هر مقوله اي مهمتر مي باشد زيرا در راستاي اين شاخص ها مي توان به توسعه پايدار شهري نايل گشت.

اما با نگاهي به كيانشهر كه فاقد معيارهاي استاندارد توسعه شهري است اين سوال به ذهن تداعي مي شود كه آيا مديريت شهري طي سال هاي پس از احداث اين شهرك برنامه اي جهت رشد و ايجاد زير ساخت ها براي اين نقطه از شهر داشته است؟ البته اغلب مناطق اهواز با نيازهاي فراوان و بي مهري مسوولان مواجه اند.

* آنچه كيانشهر به آن نيازمند است

احداث پارك محله اي و فضاي سبز، آسفالت خيابان ها و احداث پياده رو، احداث فضاهاي آموزشي، تعبيه سيستم روشنايي، سامان دهي سيستم هاي فاضلاب، گسترش خدمات ناوگان حمل و نقل عمومي تنها بخشي از نيازهاي فراواني است كه ساكنان چشم انتظار آنند و انتظار مي رود مديريت شهري به تحقق آنها جامه ي عمل بپوشاند.