مترو اندرخم یک کوچه!

 قالیباف هفته گذشته در یک مراسم رسمی خطاب به مردم گفت: از شما می خواهم ١٠سال پیش را به یاد آورید. وضعیت پل محمدعلی جناح امروز به طور کلی تغییر کرده است. امروز رمپ و لوپ، پل های شرقی - غربی و شمالی - جنوبی و دسترسی های شرق به جنوب، غرب به جنوب و بالعکس تکمیل شده است. غرب تهران، صاحب پل و بزرگراه شهید باکری شده است. همین بزرگراه در مسیر شمال به جنوب، بزرگراه های شهید همت و رسالت را قطع کرده و به بزرگراه آزادگان رسیده است. امروز شهروندان توسط بزرگراه آزادگان با بیش از ١٨ لاین کندرو و تندرو جا به جا می شوند و این در حالی است که تا پیش از این دوره، اصلاً آنجا بزرگراه نبود.

او همچنین گفته است: نگاه کنید به ادامه بزرگراه شهید همت و بزرگراه شهید خرازی تا وردآورد که بخشی از ترافیک به آنجا منتقل شده و این مسیر تا ورودی کرج، بزرگراه شهید حکیم، تونل شهدای غزه و بزرگراه شهید همدانی و اتصال آن به کاروانسرای سنگی ١ و ٢ که به جاده مخصوص و جاده قدیم کرج متصل می شود. امروز ٣ بزرگراه در شرق و غرب تهران، سه راه آزمایش، بزرگراه شهید بابایی و بزرگراه شهید صدر را در اختیار مردم قرار دادیم. امروز در کنار بزرگراه صدر و تونل نیایش، بزرگراه های رسالت، حکیم، همدانی و تونل غزه، این کمک  را می کند که ٣ بزرگراه شرقی - غربی، بدون یک تقاطع و هر کدام به طول ٥٠ کیلومتر در شرق و غرب این شهر وجود داشته باشند.

قالیباف در حالی این جملات را بیان می‌کند که با یک نگاه سطحی می‌توان متوجه شد که این توضیحات درباره توسعه یک شهر با هدف "انسان محور" بودن نیست بلکه این‌ توصیف یک شهرِ "خودرو محور" است، شهری که ١٠٠ درصد شبکه بزرگراه های آن ١٠ سال زودتر از برنامه تمام شده اما شبکه متروی آن هنوز اندر خم یک کوچه است و ٥٠ درصد آن هم تکمیل نشده، حتماً شهرِ "خودرومحور" است، نه "انسان محور"!

به گفته کارشناسان شهر انسان محور ویژگی های متفاوتی دارد اما ساده ترین آنها دسترسی شهروندان به وسایل نقلیه عمومی و پایانه های حمل و نقل شهری است. مردم در شهر انسان محور نباید در داخل اتوبوس و مترو کنسرو شوند و باید در وسایل نقلیه عمومی فضای آزاد برای آن ها وجود داشته باشد، چرا که اتوبوس یا مترو وسایلی نیستند که تا جایی که جا دارند مسافر در آن ها بریزیم.

همچنین در تایید گفته کارشناسان محسن هاشمی، منتخب اول شورای پنجم، به شهر انسان محور معتقد است. به گفته او در شهر باید اولویت را به حمل و نقل عمومی بدهیم. باید شهر انسان‌محور و حمل و نقل عمومی‌ محور شود؛ البته دولت‌ها نقش مهمی دارند چون مترو پدیده‌ای گران است و دولت‌ها باید به مترو کمک کنند.

هاشمی با اشاره به در دوران فعالیت‌اش در مترو در برنامه «دستخط» گفته است که: برنامه‌های حمل و نقل ترافیک تهران این طور بود که باید تا آن تاریخ مثلا حدود ۴۰۰ کیلومتر مترو و از آن سو هم باید ۵۰۰ کیلومتر اتوبان ساخته می‌شد اما‌ اتوبان‌ها ساخته شد ولی مترو روی ۱۲۰، ۱۳۰ و نهایتا ۲۰۰ کیلومتر باقی ماند.

شهردار تهران از مخاطبانش می‌خواهد١٠ سال پیش را به یاد آورند اما اگر یک گفت‌وگو کوتاه با بعضی از شهروندان داشته باشید آن‌ها به شما خواهند گفت که  تهرانِ ١٠ سال پیش مثل امروز جولانگاه خودروها نبود،  مسافران حمل و نقل عمومی این اندازه عذاب نمی کشیدند،  عابران پیاده این میزان مظلوم نبودند و در یک کلام در یک دهه قبل در  تهران، ارتباطات و مناسبات انسانی در آن بیشتر جریان داشت و تهران، شهر انسانی تری بود.

منتقدان شهری معتقدند شهردار تهران تکمیل شبکه بزرگراهی را به توسعه شبکه مترو ارجح دانسته است  و به جای اینکه واگن های مترو و اتوبوس های شهر را افزایش دهد، بزرگراه ها و پل ها و تونل ها را گسترش داده است به‌طوری که شهروندان هر روز مجبورند برای استفاده از اتوبوس و مترو، غیر انسانی ترین شرایط را تحمل کنند.

---