خسارت 100 درصدی ویروس کرونا به بومگردی

به گزارش سازه نیوز به نقل از ایسنا، افزایش آمار بومگردی ها به دو هزار واحد، جزو سیاست های اصلی سازمان وقت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری بود،  رؤسای آن بارها درباره رسیدن به این عدد ایده آل تا پایان دوران ماموریتشان، سخن گفته و برنامه ها چیده بودند. در سال ۹۸ وقتی که این سازمان به وزاتخانه تبدیل شد، باز هم بومگردی ها نقش پررنگی در میدان رأی گیری داشتند، آن هم با عنوان اقامتگاه هایی «ارزان» و «خانواده پسند» که می تواند در روزهای تحریم و فشار اقتصادی انگیزه ای برای سفرهای ارزان داخلی باشند؛  کسب و کارهایی کوچک که در سال های گذشته روستاهای متروک زیادی را احیا کردند و فرهنگ درحال انقراض را نجات دادند و سبب مهاجرت معکوس شدند و اینک در بحران کرونا، با خطر نابودی روبرو شده اند. شورای جهانی سفر و گردشگری و سازمان جهانی جهانگردی نیز، خطر تعطیلی و ورشکستگی این کسب و کارهای خرد را در صورت سلب حمایت دولت ها، پیش بینی کرده اند.

اکبر رضوانیان ـ نائب رییس جامعه حرفه ای اقامتگاه های بومگردی ایران ـ که همزمان مسؤول جامعه بومگردی استان اصفهان است،در وصف اوضاع این اقامتگاه ها، اظهار کرد: بومگردی ها تقریبا از آبان ماه سال ۹۸، وضعیت تهدیدآمیزی پیدا کرده اند، همه امید آن ها به تعطیلات نوروز بود تا آن عقب ماندگی اقتصادی را جبران کنند که با شیوع ویروس کرونا، فرصت بهار هم از بین رفت.

خسارت ویروس کرونا به بومگردی ها ۱۰۰ درصد بود، این آسیب به حدی شدید است که برخی از صاحبان بومگردی را بر آن داشته تا اقامتگاه خود را به فروش بگذارند

با آن که وزارت میراث فرهنگی، گردشگر و صنایع دستی، برآوردی کلی از خسارت وارد شده به صنعت گردشگری داشته و از دولت، تخصیص ۳۸ هزار میلیارد ریال تسهیلات بانکی را درخواست کرده است، اما زیان مالی تحمیل شده از ناحیه شیوع ویروس کرونا به اقامتگاه های بومگردی هنوز برآورد نشده است.

رضوانیان در این باره توضیح داد: این برآورد خسارت در برخی استان ها از جمله اصفهان که از نظر وسعت و پراکندگی، بیشترین تعداد اقامتگاه بومگردی را دارد، انجام شده اما جمع آوری این آمار از سطح کشور با توجه به پراکندگی اقامتگاه ها و گستردگی جغرافیا، در این مدت زمان محدود، امکان پذیر نیست. هرچند واضح است که با توجه به تعداد معمول مهمانان بومگردی ها در ماه های بهار، خسارت وارد ششده به این اقامتگاه ها ۱۰۰ درصد بوده، این آسیب به حدی شدید است که برخی از صاحبان بومگردی را بر آن داشته تا اقامتگاه خود را به فروش بگذارند.

او افزایش غیرکارشناسی تعداد بومگردی ها را از اشتباه های رخ داده در صنعت گردشگری دانست که همواره مورد نقد بوده و در ادامه آن گفت: برای اینکه تعداد بومگردی ها بیشتر شود، وام ۱۰۰ میلیون تومانی کم بهره اختصاص دادند که بسیاری برای اینکه وارد این حرفه شوند این وام را گرفتند، اما حالا در پرداخت اقساط آن مانده اند و در وضع موجود نمی دانند می توانند دوام بیاورند و به این کار ادامه دهند یا نه. برای همین است ما همواره از بومگردی ها می خواهیم این کار را شغل اول خود ندانند و در کنار آن به حرفه صنایع دستی و فعالیت های فرهنگی و کشاورزی هم بپردازند تا اقتصاد پایدار و کم خطرتری را تجربه کنند.

نائب رییس جامعه اقامتگاه های بوم گردی ایران گفت: واضح است که بومگردی ها تا چند ماه دیگر هم نمی توانند درآمدی به دست آورند که معوقات مالیات، بیمه و هزینه های جاری را پرداخت کنند، چون بهار را از دست داده اند، بعد هم ماه رمضان فرا می رسد که کلا زمان سفر در کشور نیست، بعد از آن تابستان می شود که امکان سفر به بسیاری از مناطق وجود ندارد، در زمستان هم شرایط سفر در برخی دیگر از مناطق کشور وجود ندارد، وضعیت ورود گردشگران خارجی هم که کاملا معلوم است،  عملا هیچ یک از تاسیسات گردشگری در سال ۹۹ امکان نقش آفرینی نخواهند داشت.

وی ادامه داد: درست است که کل تاسیسات گردشگری از آبان ماه سال ۹۸ درحال زیان دهی است، اما مساله بومگردی این است که در مقایسه با بیزنس های کلان، کسب و کار خرد و خانوادگی به حساب می آیند که در صورت بی توجهی، ضربه سنگین تری را متحمل خواهند شد. تعطیلی و نابودی یک بومگردی برابر است با نابودی و تخریب یک قوم، فرهنگ، توسعه پایدار، روستا، ساکنان آن و توقف مهاجرت معکوسی که در این سال ها شکل گرفته بود.

رضوانیان یادآور شد: با تعطیلی یک اقامتگاه، فقط یک شغل از بین نمی رود، بلکه هویت و فرهنگ نابود خواهد شد. آیا این موضوع ارزش آن را ندارد که نظام بانکی و مالیاتی و اداره های برق و گاز و آب تا پایان سال ۹۹ پرداخت هزینه را به تعویق اندازند تا ما هم کمی کمر صاف کنیم و خسارت ها را جبران کنیم.

او اضافه کرد: این درخواست را در جلسه اسفندماه با آقای مونسان ـ وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی ـ و آقای دژپسند ـ وزیر امور اقتصادی و دارایی ـ مطرح کردیم، چون یقین داریم فقط با سه ماه مهلت دادن برای پرداخت مالیات، حق بیمه و هزینه های جاری مثل آب و برق،  درد این صنعت و بومگردی ها درمان نمی شود. آن موقع که تصوری از آینده نداشتیم پیشنهاد کردیم تا شش ماه مهلت بدهند، اما حالا که وضعیت کمی برای صنعت گردشگری روشن شده و سفر در کل جهان تعطیل شده، از سیستم بانکی، امور مالیاتی و اداره های آب و برق و بیمه تقاضا می کنیم این مهلت را تا یک سال تمدید کنند.  

وی افزود: بخش طنز و فکاهی حمایت هایی که برای گردشگری درنظر گرفته اند، پرداخت تسهیلات بانکی با ۱۲ درصد سود، بدون تنفس و با دوره بازپرداخت دو ساله است، بومگردی ها در همین وام ۱۰۰ میلیون تومانی که با کارمزد ۴ درصد و تنفس یک ساله گرفته اند، مانده اند و نمی توانند قسط های آن را بدهند چطوری وام ۱۲ درصد سود را درحالی که هیچ درآمدی هم ندارند، دریافت کنند و در عرض دو سال پس بدهند، این چه کمکی به گردشگری است!؟

طنز و فکاهی بسته حمایتی برای جبران زیان گردشگری، پرداخت تسهیلات بانکی با ۱۲ درصد سود، بدون تنفس و با دوره بازپرداخت دو ساله است، بومگردی ها در  بازپرداخت وام ۱۰۰ میلیون تومانی که با کارمزد ۴ درصد و تنفس یک ساله گرفته اند، مانده اند، حالا که درآمد ندارند آن وام ۱۲ درصدی را چگونه می خواهند پس بدهنداو همچنین به بخشنامه معاونت گردشگری که از اقامتگاه ها درخواست کرده ۵۰ درصد تخفیف در هزینه ها برای کادر درمان و پزشکان قائل شوند، اشاره کرد و گفت: اگر نَفَس بومگردی ها چاق باشد حتما این کار را انجام می دهند، اما شما یک قدم برای بومگردی ها بردارید بعد از آن ها که مردد به ادامه حیات هستند، بخواهید ۵۰ درصد تخفیف بدهند.

این فعال گردشگری در ادامه پیشنهاد کرد: بهتر است تسهیلاتی که برای تاسیسات گردشگری درنظر گرفته اند را یا با سود پایین تر و دوره بازپرداخت طولانی تر تخصیص دهند یا این تسهیلات را به جای کارآفرینان و شاغلان گردشگری، با عنوان «وام سفر» با سود کمتر و دوره بازپرداخت طولانی به همه اقشار بدهند تا انگیزه سفر شود.

وی اضافه کرد: مردم هفته ها است در خانه مانده اند و به نشاط و سفر نیاز دارند، از آن طرف وضعیت معیشت و اقتصادی مردم خوب نیست، طبیعتا نمی توانند بودجه ای را به مسافرت اختصاص دهند، اگر پولی باشد حتما ترجیح بر آن است خرج نیازهای اولیه شود. اما دولت می تواند این تسهیلات را به کارگران، بازنشستگان، دانشجویان و اقشار دیگر بدهد تا مشوق سفر شود. باید سیستم دقیقی برای این کار طراحی شود تا این تسهیلات فقط خرج سفر شود و بازه زمانی محدودی هم برای مصرف آن تعیین شود. حسن این اقدام آن است که هم از سفر مردم حمایت شده و هم از تعطیلی کسب و کارهای خرد که ماه ها زیان مالی را تحمل کرده اند، جلوگیری خواهد شد.

نائب رییس جامعه اقامتگاه های بوم گردی ایران گفت: وقت آن است دولت مشخص کند، گردشگری چه جایگاهی در برنامه های آن دارد، اگر اهمیت دارد و می خواهد این صنعت حفظ شود، بداند که با چند ماه مهلت دادن برای پرداخت اقساط بیمه، مالیات و هزینه های جاری انرژی ها نمی توان آن را حفظ و یا حمایت کرد، این اقدام فقط گردشگری را با سرعت به سمت پرتگاه نابودی هدایت می کند. مگر این که با اختصاص تسهیلات ارزان و سهمیه ویژه بنزین و وام های بازنشستگی، فرهنگیان و دانشجویان، سفر را آنقدر شارژ کند که در بسته خانوار ایرانی قرار گیرد، برای این کار همه سازمان ها، نهاد ها و وزارتخانه ها باید پای کار باشند و اولویت جدی بدهند.

رضوانیان با اعتقاد بر این که سهم گردشگری در تولید ناخالص ملی اندک درنظر گرفته می شود و این را عامل کم توجهی در دولت به صنعت گردشگری دانست، افزود: بخش زیادی از درآمد سفر در حمل و نقل نهفته است، درحالی که آن را جدا از گردشگری محاسبه می کنند، وضعیت الان را ببنید پروازها خوابیده اند، قطارها، کشتی و اتوبوس ها از حرکت باز مانده اند، چون مسافر ندارند، برخی این تاثیر را انکار می کنند، درحالی که اگر حمل و نقل به گردشگری اضافه شود،  سهم واقعی گردشگری در تولید ناخالص ملی نیز مشخص می شود و دولت به آن توجه بیشتری نشان می دهد.