جنگل سراوان» یا «منطقه نفتی مسجد سلیمان»؟!

سازه نیوز: روزنامه وارش در تیتر نخست امروز خود به بررسی آسیب های حاصل از انباشت زباله در جنگل سراوان گیلان پرداخته است. این روزنامه می نویسد:
هرکس که دلش می خواهد به شمال بیاید قاعدتا عاشق دیدن زباله و کثافت نیست بلکه آمده تا در هوای تازه خزر و جنگل های بکر هیرکانی شمال نفسی تازه کند و سپس به روزمره گی اش بازگردد.
جنگل سراولان رشت و پارک جنگلی آن در گذشته ای نه چندان دور آنچنان زیبا و دیدنی بود که چشم هر بیننده ای را خیره می کرد اما حالا اگر گذرتان به "گذر عموخان" بیافتد همه چیز به چشم می آید جز زیبایی!
روزانه ۵۰۰ تن زباله از مناطق شهری و روستایی استان گیلان جمع آوری و در دل جنگل‌های سراوان تخلیه می شود. دفن میلیون‌ها تن زباله که شامل زباله ‌های بیمارستانی و عفونی نیز است علاوه بر بروز فاجعه زیست محیطی‌، سلامت مردم این منطقه را نیز به شدت تهدید می‌‌کند اما با این وجود همچنان جنگل سراوان محل دفن زباله‌های استان گیلان است.
دود غلیظ و بوی ناهنجار این منطقه بهترین راهنما برای گمشدگان در جنگل های سرسبز سراوان است. زباله هایی که دیگر آنجا را خانه خود می دانند و در حال تبدیل اکوسیستم منطقه به کثافت و نکبت هستند. اما مسئولان هنوز معلوم نیست به چه دلیل دست روی دست گذاشته اند.
هرچند می توان حالا پی به سخنرانی روحانی برد که می گفت رفع تحریم ها محیط زیست ایران را نجات خواهد داد. تحریم هایی که زباله سوز ها را به تاخیر انداخت، دستاوردهای تازه پاکسازی زیست محیطی را از ما دریغ کرد و بلایی بر سر هامون ارومیه و خزر و ایلام و بختگان و هراز و ... آورد که نسل ها می گذرد تا این لکه های ننگ از پیشانی طبیعت ایران پاک شود.
بیش از ۲۵ سال از روزی که سراوان تن به زباله ها داد می گذرد و آن روزها مسئولان اخطار می دادند که اگر جلوی فاجعه را نگیریم چیزی باقی نخواهد ماند. حالاسالها از آن اخطار ها گذشته و نه تنها قدمی از قدم بر نداشته ایم، که کوه زباله ها مرتفع تر شده و زباله گردها هم راهشان را به سراوان باز کرده اند.
نکته جالب و تاسف آور تولید فزاینده گاز متان از این زباله هاست که رشت را بدل به مسجد سلیمان کرده است. زباله های سراوان در دل خود می سوزند و پروانه بیماری را جلب می کنند تا همچون ناقلی، مریضی را برای شهرها به ارمغان ببرد.
جنگل‌های سراوان در نزدیکی رشت، جنگل‌های تالش، جنگل‌های لاهیجان و جنگل‌های دیلمان از جمله جنگل‌های زیبا و دیدنی گیلان است که اگر در همین کشور همسایه و سابقا دوست یعنی ترکیه قرار داشت تا به حال پر شده بود از امکانات تفریحی و توریستی و سالانه میلیون ها دلار درآمد نصیب کشور و این استان می کرد. این نعمت خدادادی حالا بدل به سفره زباله هاشده است.
در ایام ابری و مه آلود به علت سنگین بودن هوا و جریان نداشتن باد، دود حاصل از سوخت زباله‌ها در عصرها به سمت روستاها و مناطق پایین دست می‌رود و زندگی را برای ساکنان این مناطق سخت می‌کند. در این میان، آب‌های جاری در منطقه با طی کیلومترها، شیرابه‌های زباله‌های دفن شده در سراوان را پس از عبور از شهرهای رشت، خمام و انزلی به تالاب انزلی منتقل می‌کنند. انباشت زباله‌ها همچنین پس از سال‌ها اکوسیستم جدیدی برای حیوانات موذی و حتی اهلی ایجاد کرده است.
در بسیاری از موارد حیوانات محلی هم سری به این زباله ها می زنند و صاحبان آنها از شیر و گوشت آنها بهره می برند و البته این جزئی ترین تهدیدی است که زباله ها برای طبیعت سراوان و مردمان گیلان ایجاد کرده اند.
تولید گاز متان به دلیل شکسته شدن مولکول‌های قندی و تجزیه پروتئین‌ها و سایر موادی که در زباله‌ها وجود دارند باعث شده است که تنفس در روستاهای اطراف مختل شود.
در سال ۹۱ روزانه ۵۵۰ تا۶۰۰ تن زباله چهارشهر رشت، صومعه‌سرا، شفت و فومن در منطقه جنگلی سراوان دپو می‌شد که این عدد حالا به بیش از ۱۰۰۰ تن در روز رسیده است.
اگر نگاهی گذرا به اظهارات مسئولان شهری سراوان و رشت بیاندازیم در همه آنها اظهار تاسف و نگرانی فصل مشترک است اما گویا کسی نمی خواهد بفهمد که نگرانی چیزی را درست نمی کند، بلکه فقط لج عده ای را در می آورد و البته به مشکلات اجازه پیشروی بیشتر می دهد.
شهرداری رشت قرار بود با ضرورت راه‌اندازی "لندفیل سراوان" زباله‌های سراوان را تبدیل به انرژی کنند. اما تغییرات پی در پی در شهرداری رشت و حواشی قالب بر متن این نهاد شهری باعث تاخیر در این موضوع شده و حالا که دولت دهم کار را به دولت یازدهم تحویل داده معلوم شده چه بلای بر سر محیط زیست ایران آمده به همین خاطر با وجود کمبود بودجه و آواری از تخریب ها دولت نمی داند این بودجه اندک را به کدام بخش زیان دیده اختصاص دهد و این جاست که نقش نمایندگان گیلان در مجلس شورای اسلامی پررنگ می شود.
این پارک به مساحت ۱۴۸۷ هکتار با داشتن طبیعتی بسیار زیبا و چشمگیر در قسمت غربی جاده رشت به قزوین و در فاصله ۱۷ کیلومتری از مرکز استان واقع شده است
پارک سراوان علاوه بر جاذبه‌های خاص طبیعی و استقرار گونه‌های متنوع درختی و درختچه‌ای، پرندگان و جانوران گوناگون و همین طور موقعیت قرارگیری و شکل زمین در نقاط مختلف آن که در بردارنده چشم اندازهای متفاوتی است، یکی از قطب‌های گردشگری شهرستان رشت به شمار می‌رود.
اما مدیریت نادرست دفن زباله این چشم انداز زیبای طبیعی را در آستانه نابودی قرار داده است.
در حال حاضر بیش از ۳۰ مرکز دفن زباله در گیلان وجود دارد که هیچ کدام از آنها روش‌های اصولی و بهداشتی دفن زباله را رعایت نمی کنند. این مشکل تنها مختص به گیلان نیست و هر سه استان شمالی کشور از دفن غیراصولی زباله رنج می برند در حالیکه این طلای سیاه می توانست منبع در آمد آنها باشد بلای جانشان شده است.
چگونه است که شهرداری‌ها برای راحت‌تر زیستن مردم هزینه می‌کنند، آسفالت‌ها را تجدید می‌کنند، بوستان‌ها را جلا داده و در اولویت قرار می‌دهند، اما برای نهادینه شدن سلامت برای زیستن یعنی مدیریت پسماند آن را در اولویت‌های بعدی خود قرار می‌دهند.
از همه نهادهای مسئول در این زمینه انتظار می رود تا هرچه سریعتر چاره ای فوری برای این زخم عمیق پیدا کنند.وگرنه بیم آن می رود که جغرافیای این زباله های سرگردان آرام آرام به مرزهای شهر رشت برسد.

مرجع :وارش