صنایع دستی خوزستان همچنان در هاله ای از ابهام...

*مجید کیوانی: همچنان موضوع تقویت صنایع دستی خوزستان در هاله ای از ابهام فرو رفته است و با وجود جمع کثیری از هنرمندان صنایع دستی در استان و سردر گمی آنها در رفع مشکلات بسیاری که در پیشرو دارند بیشتر شباهت به یک زخم کهنه بی مرهم شده است.  دولتمردان امروز استان می بایست پاسخگویی این کم کاری ها باشند، هرچند مدیریت کلان فرهنگی و اقتصادی فعلی گام های بنیادی برای درمان این زخم کهنه برداشته نشده است.

28 دی 1395، مدیرکل میراث فرهنگی و گردشگری خوزستان با اعلام این خبر که تا پایان سال حداقل 3 بازارچه صنایع‌دستی در این استان دایر می‌شود گفت: «تا پایان تیر 96 نیز 4 بازارچه صنایع‌دستی دیگر را دایر خواهیم کرد. بعلاوه 3 طرح جدید داریم که عبارتند از موزه هنرهای سنتی و صنایع‌دستی در خرمشهر، ایجاد پایانه صادرات صنایع‌دستی در منطقه آزاد اروند و نمایشگاه بین‌المللی صنایع‌دستی را داریم، که می‌توان به این 3 طرح نگاه ملی داشت»  اما مدت هاست که از تاریخ اعلام شده گذشته است!!!

هر چند بازارچه دائمی صنایع‌دستی شهید کجباف در اهواز  با اعتبار 13 میلیارد ریال در نیمه اول سال94 آماده افتتاح شد ولی با تغییر مدیرکل میراث فرهنگی استان خوزستان و با گذشت مدت زمان طولانی از راه‌اندازی بازارچه، هنوز هیچ فعالیتی در آن صورت نگرفته و افتتاح نشده است. تکرار و بیان این واقعیت تلخ که مدیریت امروز میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خوزستان در تقویت حوزه های گوناگون فرهنگی و هنری پیشگام و پیشرو تر از اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان می باشد دیگر برای علاقمندان این حوزه تکراری و بیهوده شده است. مدیریت فعلی میراث فرهنگی خوزستان فراموش کرده است برای تقویت پتانسل های زود بازده اقتصادی و مشاغل خانگی به واسطه تولیدات صنایع دستی بومی باید نکات راهبردی مدیریتی و کلیدی بسیاری را رعایت کند. 

چند وقت پیش طرحی از سازمان فنی و حرفه ای استان با موضوع تقویت و آموزش صنایع دستی بومی را مطالعه میکرد که به نکات جالبی را برخوردم و وظیفه خود دانستم با رعایت امانت در متن و تغییرات اندک در آن برای آموزش مدیریت فعلی میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان نقل کنم شاید سرلوحه کارخود در راستای تقویت و توسعه صنایع دستی خوزستان نمایند که در بخش اول راهکارهای برای هماهنگی سازمان و تقویت مالی برای خروج از این بحران و رکود در حوزه صنایع دستی شروع می شود: 

1)  نخست در صدد شناسایی و معرفی الویت های صنایع دستی برای ایجاد اشتغال ثابت و زود بازده در بین افراد علاقه مند باشیم 2) تلاش برای معرفی ظرفیت ها، فضا، تجهیزات و کارشناسان دستگاه های همکار جهت آموزش صنایع دستی در مناطقی که قابلیت رشد کمی و کیفی دارند 3) انجام فراخوان، دعوت و معرفی آموزش دیدگان به سازمان های ذی صلاح جهت دریافت تسهیلات بانکی کم بهره بلند مدت برای بر پایی نمایشگاه های مشترک و ارائه دستاوردهای صنعتگران و کار اموزان حوزه های صنایع دستی 4) حرکت بسوی تولید و فروش محصولات صنایع دستی بومی با همکاری سازمان های مربوطه در راستای حمایت از مشاغل خانگی5) نگارش تهیه طرح توجیهی برای فراد جهت ارائه به سازمان ذی صلاح جهت دریافت منابع مالی مورد نیاز برای صنتعگرا 6) بررسی و ارائه مشکلات مربوط به فروش و صادرات صنایع دستی کار آموزان به کار گروه اشتغال استان.

بخش دوم  این گزارش راهکارهای پیشنهادی نیز برای احیا صنایع دستی و بومی استان مطرح میشود که درد مشترک همه هنرمندان صنایع دستی می باشد: 1) راه اندازی بازارچه های صنایع دستی در نقاط پرتردد شهری با مدیریت شهرداری ها و انجمن های میراث فرهنگی و صنایع دستی2) توجه به شرایط صنتعگران و حل مشکل بیمه آنها 3) شناسایی تولیدات دارای قابلیت بازاریابی و فروش با هدف رونق بازارچه های فروش صنایع دستی 4) ارتقا سطح کیفی تولیدات در کنار مباحث آموزشی با هدف بهبود فضای کسب و کار 5) برند سازی و  تولید صنایع دستی بر اساس نیاز مردم و بهینه سازی در تولید 6) بازار یابی و بازارسازی در راستای رونق و گسترش صنایع دستی و پایداری آن 7) بسته بندی مناسب محصولات صنایع دستی 8) شناسایی استاتید فن و علاقمندان و استفاده از تجربه استادکاران قدیمی 9) بر طرف نمودن موانع مربوط به صدور مجوزهای تولیدی صنایع دستی و تسهیلات مشاغل خانگی.

 

 

29 دی ماه 1396/ اهواز