آیا مردم مسجدسلیمان به خواسته بر حق خود خواهند رسید ؟

سازه نیوز - داریوش امامی :علت اینهمه سهل انگاری در مورد اجرای جاده میان بُر اهواز – مسجدسلیمان چیست ؟!

    این سؤالی است که ذهن بسیاری از فعالین و دلسوزان مسجدسلیمان را بخود مشغول کرده و دامنه این سؤال بدون پاسخ به همۀ اقشار و ساکنین شهرستان مسجدسلیمان رسیده است و لذا بدون هیچگونه مقدمه و تعارفات معمول با طرح چند موضوع مروری بر تاریخچه این مطالبه به حق مردم کرده و تقاضای توجه ویژه دارم. 

الف) به گواه همۀ منصفین مسجدسلیمان شهر اولین ها در ایران بوده بطوریکه مرحوم ملک الشعرای بهار وزیر ارشاد کابینه رضاخان پس از بازدید از شهر مسجدسلیمان بهمراه هیأت وزیران در شعر توصیفی خود، آرزو می کند یکصد سال دیگر تهران (پایتخت) به نظم و نسق این شهر برسد.

ب) با کم رنگ کردن مرکزیت نفت از مسجدسلیمان و جایگزینی تانک سازی، هوا نیروز و دبیرستان صنعتی عملاً اولین و بزرگترین ضربه اقتصادی ، اجتماعی به پیکر این شهر وارد و شمارش معکوس پیشرفت و توسعه آن آغاز گردید .

ج) همانگونه که همه میدانیم شهرستان مسجدسلیمان (قبل ازتبدیل آن به چهار شهرستان) دارای بیشترین تعداد روستا (حدود 800 روستا و مکان) بود که تقریباً اکثریت این روستاها فاقد امکانات اولیه از جمله آب، برق، جاده، مدرسه، بهداشت و ... بوده و بنابر موقیعت کوهستانی این منطقه عمدتاً مسیر این روستاها صعب العبور بوده و همزمان با پیروزی انقلاب اسلامی خیل عظیمی از ساکنین روستاها بنابر دلایل مذکور به شهر مهاجرت کرده تا بنوعی خود را از محرومیت های موجود نجات دهند و این در شرایطی بود که بدلیل بی نظمی و هرج و مرج ناشی از انقلاب هیچگونه برنامه ریزی برای این جابجایی بزرگ صورت نگرفته بود و در نتیجه شهری که سرآمد زیبایی های شهرسازی و عمرانی بود به شهری تبدیل شد که بسیاری از مشکلات آن نه تنها حل نشد بلکه همانند یک کلاف در هم پیچیده بین مسئولان ادوار مختلف دست بدست شد و امروز ما شاهد نابسامانی هایی در این شهر هستیم که با هیچ شهرستان دیگری قابل قیاس نمی باشد. 

د) وجود شرایط نابسامان موجبات پیچیدگی و کشمکش های مختلف بین مردم و مسئولان گردید و هر بار مسئولان با وعدۀ پیگیری و حل و فصل مشکلات مسیر ترقی خود را هموار ولیکن هیچگاه انتظارات و مطالبات مردم به جایی نرسید و هنوز هم این دستاویز خوبی برای سوءاستفاده از آرا مردم است و در این میان آنهایی که واقعاً امکان خدمت داشتند هم هیچگاه این فرصت نصیبشان نشد....

ه) بنابر تصمیمات نادرست و غیر کارشناسی و شاید هم عمدی مسئولان شهر و استان (حدود 25 سال پیش) ضربه بزرگ دیگری به این پیکر نیمه جان تحت عنوان " ضرورت جابجایی شهر از محل فعلی به سمت شمال غربی شهر (تقریباً با فاصله 15 کیلومتری از مرکز فعلی شهر) زده شد که اثرات سوء و جبران ناپذیر روحی و مالی آن تاکنون نیز ادامه دارد و بیش از 70 درصد از شهر و شهروندان و محلات آن نه تنها هیچگونه پیشرفت و توسعه ای نداشتند بلکه بدلیل عدم صدور مجوز ساخت و ساز این مناطق در شرایطی بلاتکلیف نگه داشته شدند بطوریکه می توان به جرأت گفت که ارزش ریالی املاک مردم در بعضی از نقاط به سمت صفر میل پیدا کرده و امروزه بدون هیچگونه تحقیق و پژوهش کاملاً محسوس می باشد. (گرچه برخی از آقایان و مسئولان همچون کبک سر خود را به زیر برف برده و خود را مبرا از این وضعیت می دانند ...) و خروجی این تصمیم نابجا خسارتهای مختلف و هنگفت به اهالی بوده بطوریکه واقعاً امکان محاسبه خسارت های روحی و روانی ایجاد شده وجود ندارد و خسارتهای مالی وارده نیز در حد یک جنایت و خیانت بزرگ و غیر قابل جبران است. 

و) تقریباً از حدود 30 سال پیش دلسوزان این شهر راهکاری مناسب برای خروج از این بن بست تحت عنوان" ایجاد جاده میان بر مسجدسلیمان – اهواز" را مطرح کردند و این موضوع از حدود 20 سال پیش با جدیت بیشتری مورد پیگیری قرار گرفت و آرام و بی صدا به یکی از مطالبات بر حق مردم برای جبران بخش ناچیزی از همۀ خسارتهای ذکر شده تبدیل شد و البته به اصلی ترین شعار کاندیدا های محترم نیز مبدل گردید.

ز) این موضوع در دستور کار مسئولان قرار گرفت و تقریباً همۀ دست اندرکاران ، مسئولان و دلسوزان و بطور کلی همه مردم  این پروژه را بعنوان راه نجات شهر پذیرفتند زیرا با اجرای این پروژه ؛

1.فاصله 130 کیلومتری مسجدسلیمان تا اهواز حدود 50 کیلومتر کاهش پیدا می کرد.

2.جاده میان بر با استاندارد های فنی روز احداث میشد و به این ترتیب بسیاری از نقاط حادثه خیز و خطرناک حذف میشد. 

3.از بروز تصادفات وحشتناک که تاکنون نیز حداقل هفتگی شاهد آن هستیم پیشگری میشد. 

4.کاهش هزینه های سفر از حجم هزینه های استهلاک – زمان – سوخت و... را بدنبال خواهد داشت .

5.ورود این جاده از جنوبی ترین منطقه به شهر مسجد سلیمان (منطقه تمبی) موجبات جبران بخشی از خسارات ناشی از عدم تعادل و توسعه منطقه شمالی و جنوبی شهرستان  می شد . 

6.با رونق گرفتن بخش جنوبی شهر عملاً اهالی این مناطق از بن بست ایجاد شده خارج ، ساخت و ساز و خدمات توسعه و ... افزایش امیدواری برای ادامه سکونت در این مناطق را بدنبال خواهد داشت . 

7. ....

ح) متأسفانه طراحی این مسیر بصورت عجولانه و صد البته هدفمند بوسیله شرکتهای مشاوره غیر بومی انجام شد بطوریکه واضح و آشکار شد که این طراحی مطابق نظر و خواست اشخاصی انجام شده که منافع فردی و خصوصی خود را همواره بر منافع عمومی ترجیح داده و کلنگ زنی این پروژه کاملاً مغایر با اهداف ذکر شده در دستور کار وزیر مسکن وقت (آقای نیک زاد ) قرار گرفت . در حالی که قاطبه مردم ، نخبگان و دلسوزان شهرستان به این عمل معترض شده و مسئولان نیز همانند همیشه وعده اصلاح دادند. 

ت) این موضوع در دستور کار پیگیری " انجمن دوستداران مسجدسلیمان " که یک تشکیلات کاملاً شناخته شده و بی طرف بود قرار گرفت و در این رابطه دهها جلسه کاری با حضور مسئولان شهرستان و استان برگزار و در تمام این جلسات بلا استثناء بر رعایت مصالح و منافع عمومی این شهر تأکید گردید. در این بین تنها و تنها مانع اجراء مباحث زیست محیطی مطرح می شد بگونه ای که بخشی از تونل مورد نظر از منطقه ای طراحی شده که آن منطقه به اصطلاح منطقه حفاظت شده تلقی می گردد. در حالی که اولاً در همان منطقه روستاها و عشایر زیادی مستقر و مشغول زندگی عادی خود هستند و دوماً با زدن تونل مورد نظر خروجی جاده از منطقه حفاظت شده خارج می گردد که به مرور زمان کاشف بعمل آمد که این امر قابل حل بوده بطوریکه در یکی از جلسات کارشناسی استاندار محترم، جناب آقای دکتر شریعتی نیز به امکان حل این مسئله اذعان نموده است. 

ی) اما مسئولان و دلسوزان و مردم غافل از این بودند که رانت اطلاعاتی موجود مبنی بر مسیر یابی اولیه قبلی احتمالاً باعث سرمایه گذاری اشخاص سودجو خصوصاً خرید و تملک زمینهای زیادی در حاشیه مسیر مورد نظر خود نموده اند و حال که  احتمال تغییر مسیر جاده میان بر را احساس می کنند به آب و آتش زده و چون منافع شخصی خود را در خطر می بینند به اشکال مختلف کارشکنی نموده و می نمایند . 

ک) همۀ ابعاد های فنی ،عقلی ،انسانی ،سیاسی ،اجتماعی ،اقتصادی و .... در پیگیری این پروژه بی نظیر برای جبران خسارتهای یکصد ساله گذشته به شهرستان مسجدسلیمان در جلسات مختلف با حضور بالاترین مقامات استان از جمله استاندار محترم ،معاونین استاندار ،مدیران ارشد راه و شهرسازی ، نمایندگان ادوار مجلس و کارشناسان انجمن دوستداران مسجدسلیمان مطرح شده اما بنظر می رسد رانت خواران این پروژه کوتاه نیامده و حاضر به پذیرش خطای خود نیستند. 

ل) حال که ظاهراً تفاوت فاحش این پروژه (کاهش 25 کیلومتری نسبت به کاهش 50 کیلومتری) برای بعضی از مسئولان و دست اندرکاران غیر قابل تشخیص است و اساساً رونق و توسعه ناموزون شهر را نادیده گرفته و خواست بیش از 70% اهالی شهر که در معرض نابودی کامل قرار دارد را در نظر نمی گیرند شاید بتوان با استمدادجویی از مسئولان استانی و خصوصاً سایر نمایندگان استان صدای حق طلبی مردم را فریاد کرد تا حداقل تصور کر و لال بودن مردم را از ذهن آنهایی که خود را به کری و کوری زده اند ، خارج کنیم ... 

    در پایان اینجانب بعنوان بخشی از افکار عمومی شهرستان مسجدسلیمان یکبار دیگر از همۀ مسئولان شهر و استان مواکداً تقاضا می نمایم این فرصت بی نظیر را برای نجات مسجدسلیمان از دست نداده و با جدیّت هر چه تمامتر مطالبه بر حق مردم شهر را که عملاً حدود 50 کیلومتر فاصله مسجدسلیمان تا مرکز استان را کوتاه نموده و بسیاری از مشکلات شهر را حل می کند با وحدت و یکپارچگی پیگیری نمایند تا حافظه مردم آنها را بعنوان خدمتگزاران خود ثبت نماید.