«اگر مي‌گوييم شهر ايراني -اسلامي، بايد به اين معنا بگوييم كه ما ايراني هستيم و ايراني‌اي كه دارد در گسترش اسلام شركت مي‌كند به شكل فعال توليد مي‌كند؛ در پرداخت معماري و شهرسازي. البته تنها ما نيستيم كه در جهان اسلام توليد مي‌كنيم؛ ديگر كشورها مثل مصر هم هستند و ما با هم مشاركت داريم. ما تنها نيستيم. اگر بوعلي سينا را داريم، او براي تمام جهان اسلام است. در عين حال ابن عربي هم براي همه است. همه با هم معاني مشتركي داريم، بنابراين وجوه مشتركي داريم و گاهي آن قدر اين مشتركات زياد مي‌شود كه تبديل به يك امت مي‌شويم. اما نمي‌توانيم ذائقه فرهنگي، اقليم و نيازهاي هر بوم را فراموش كنيم.»