ترافیک تهران را می‌توان هم محصول تمدن دانست و هم محصول بی‌تمدنی. گویی رابطه‌ای دیالکتیک برقرار شده است. از آن‌سو حاصلِ تمدن است که مواد تشکیل‌دهنده‌اش خودرو، خیابان و شهر است؛ یعنی عناصری که در نتیجه زندگی جمعی (اجتماعی شدن) و رسیدن به نظم و ساختار به وجود آمده‌اند و از آن‌سو حاصل بی‌تمدنی است که ذهنیت‌هایی بی‌ساختار و غیرعقلانی، موجب پدید آمدن آن شده‌اند