سقف آرزوهایتان کجاست؟
شاید در جواب این سوال، یکی یکی خواسته‌هایتان را کنار هم بچینید و مجموعه‌ای از چیزهایی را که تاکنون تجربه نکرده‌اید آرزو کنید و شاید هم واقع‌بینانه تر، از امکان دسترسی به آرزوهایتان بگویید.
زندگی نه آن چیزی است که در رویاهایمان تصور می کنیم و نه آن چیزی است که در قبال تلاش هایمان انتظار داریم به دست آوریم. بلکه مجموعه اتفاقاتی است که به هر دلیلی می‌افتند و کدام کودک فکرش را می کند که روزی پدرش در اثر حادثه‌ای قادر به کار کردن نباشد و سقف آرزوهایش بشود وجود یک سقف سالم بالای سرش؟
خانه مهمترین مکان برای کسب آرامش است و اطمینان از وجود و ثبات آن خاطر انسان را آسوده می‌کند. این را "شیما" و "فاطمه" که پنجم و ششم دبستان هستند به خوبی درک کرده‌اند و تا وقتی دیوارها و سقف خانهشان محکم نشده باشد، ترس از دل‌های کوچکشان بیرون نخواهد رفت. شاید بسیاری از ما این ترس را که سقف خانه هر لحظه ممکن است بر سرمان خراب شود تجربه نکرده باشیم ولی این دردی است که شور و شوق زندگی را از یک خانواده کوچک روستایی گرفته است.
به خانه بر می گردی و می‌بینی پدرت دچار برق گرفتگی شده، همه دنیای کودکیت با دیدن درد و رنج پدر بر سرت خراب می شود. نه آرامشی برای درس خواندن داری و از سوی دیگر کوچکتر از آنی که بتوانی باری از دوش خانواده برداری. یک سال و نیم است که رنج پدر بعد از گذراندن سه ماه در کما ادامه دارد و ناتوانی‌اش برای کار کردن و کسب درآمد به تنهایی برای از پا انداختن انسان کافی است ولی استرس خراب شدن خانه بر سرت رنج مضاعفی است که بی رحمانه بر شانه‌های مادر و دو دختر دبستانی سنگینی می‌کند؛ هزار جور مشکلاتی که در پی خانه نشین شدن پدر به وجود می‌آید، چگونه حل خواهد شد؟
این داستان زندگی خانواده کوچکی با دو دختر دبستانی در روستای کوت سیدصالح اهواز است که روزی با درآمد حاصل از کارگری روزگار می گذراندند اما حادثه برق گرفتگی چندسالی است که پدر خانواده را پس از دوران کما، دچار ضعف بدنی، حواس پرتی و تشنج و اجبارا خانه نشین کرده است و مادر خانواده به جز نگهداری از اعضای خانواده کار دیگری از دستش برنمی آید. همه این‌ها در حالی است که سقف خانهشان که ترکیبی است از چوب و پلاستیک، در آستانه ویرانی است و خانواده از عهده هزینه ساخت آن بر نمی آید.
گروه خيريه دانشجویی انصار، این روزها به دنبال خیری است تا دستهایش سقفی شود برای شیما و فاطمه... نزدیک به 23 سال پیش دو دانشجوی دانشکده نفت اهواز تصمیم گرفتند که غذای یک نفرشان را با هم نصف کنند و غذای دیگری را به فردی نیازمند ببخشند و اين جرقه آغاز شکل گیری "گروه خیريه دانشجويي انصار" بود. گروه خيريه دانشجويي انصار دانشكده نفت اهواز هم‌اکنون نیز پس از گذشت نزديك به ربع قرن، به‌طور فعال در زمینه‌های مختلف فرهنگي، آموزشي، درماني، ایجاد اشتغال و چاره جویی برای مشكلات ويژه مردم منطقه کوت‌عبدالله اهواز فعاليت مي‌كند به‌طوري‌كه حالا ديگر امين و معتمد مردم شده‌است.
جواد احمدپور، مسئول واحد تحقيقات منطقه كوي سيدصالح گروه خيريه دانشجویی انصار در گفت‌وگو با خبرنگار ايسنا –منطقه خوزستان- اظهار كرد: اين خانواده كه تحت پوشش حمايت هاي گروه هستند، نامه اي برايمان فرستاده و در آن وضعيت بد خانهشان را شرح دادند كه پس از بررسي متوجه شديم واقعا نياز به كمك دارند.
وی ادامه داد: نزديك به دو ميليون تومان براي بازسازي سقف این خانه نياز است كه اميدوارم با كمك مردم و سازمان‌ها تامين شود.
اين دانشجوي دانشگاه صنعت‌نفت اهواز افزود: گروه انصار يك گروه خیریه دانشجويي است، و ما خانواده‌ها را از نظر تامين غذاي روزانه حمايت ميكنيم ولي براي چنين مواردي بودجه‌اي نداريم و بيشتر از كمك هاي مردمي استفاده ميكنيم.
وی گفت: برای بازسازی خانه نیز از نیروهای دانشجویی استفاده می کنیم و امیدوارم هزینه بازسازی منزل این خانواده با کمک های مردمی تامین شود و بتوانیم به آنها کمک کنیم.
بی شک دنیا جای بهتری خواهد بود وقتی تعداد بیشتری از انسان ها احساس آرامش کنند، وقتی بچه‌ها فارغ از دغدغه‌های بزرگتر از سنشان زندگی کنند و مهم‌تر از آن وقتی که حس کمک به همنوع هنوز در بین مردم وجود داشته باشد.
مرجع: ندا فهیم، خبرنگار ایسنای خوزستان
بازدید:۱۰۲۳
لینک کپی شد
