هشدار نسبت به احتمال افسردگی ساکنان مسکن مهر

محمدمهدی مافی اظهار کرد: از اوایل تعریف پروژه مسکن مهر این بحث مطرح بود که خانه و محل زندگی با ساختمان متفاوت است اما متاسفانه طراحان این پروژه نه تنها در بعضی موارد به انتخاب محل مناسب و جانمایی  مسکن توجه نکردند، بلکه ‌حتی از مسائل بالادستی همچون جامعه‌شناسی، فرهنگ و شهرسازی غفلت کردند.

وی افزود: مسکن مهر از یک طرف امکانات تفریحی و فرهنگی شهرهای بزرگ را ندارد و از سوی دیگر از هوای سالم، علقه‌های فرهنگی، المان‌های روستایی همچون همبستگی فامیلی، نسلی و امورات کشاورزی محروم است. لذا  فضای این سایت‌ها مستعد ایجاد افسردگی ساکنان است. ساکنان یا باید به طور مداوم برای هر تفریح معمولی از این محله‌ها دور شوند یا به ناچار در این فضا باقی بمانند که هردو اقدام، زندگی این افراد را از حالت تعادل خارج می‌کند.

این کارشناس مسکن با بیان این‌که در مسکن مهر به تاسیسات روبنایی و زیربنایی همچون مدرسه، ‌مسجد، پارک، ‌مراکز درمانی، ‌ مراکز خدماتی و ... بی‌توجهی شده است، گفت: در اصول شهرسازی برای ایجاد مراکز درمانی مسائلی همچون جمعیت و بعد مسافت با مراکز درمانی تعریف شده و استانداردهایی در این خصوص تعیین می‌شود که در مسکن مهر رعایت نشده است. در مواردی فاصله واحدهای مسکونی با مراکز درمانی به قدری زیاد است که بیم این می‌رود بیمار به بیمارستان نرسد.

مافی تاکید کرد: اگر بخواهیم مهم‌ترین مشکل مسکن مهر را نام ببریم باید بگوییم تاثیر شهرسازی و معماری بر جرم‌خیزی در این پروژه تعریف نشده است. به همین دلیل مسکن مهر می‌تواند فضایی مستعد برای بروز ناهنجاری‌های اجتماعی باشد.

وی با اشاره به محله جرم‌خیز هارلم نیویورک خاطرنشان کرد: حدود ۲۰ سال پیش در محله هارلم نیویورک افراد عادی در میان روز از تردد هراس داشتند و حتی پلیس جرأت نمی‌کرد به آن محدوده برود. اما با تغییرات و برنامه‌ریزی که چندین سال طول کشید، فضای این محله تغییر کرد و امروز تبدیل به یک منطقه امن و قابل سکونت شده است؛ زیرا در آن‌جا بستر سخت‌افزاری امکان بزهکاری را به حداقل کاهش دادند.

این کارشناس مسکن با بیان این‌که هیچ جایی برای بحث و بررسی در زمینه  جرم‌خیزی در مسکن مهر دیده نشده است، گفت: عدم وجود المان‌های فرهنگی، قومی، سنی و سنتی در این محدوده‌ها قطعا باعث بروز مشکلاتی در آینده خواهد شد. در محدوده‌های  قدیمی شهر، عواملی همچون علقه‌های فرهنگی، بومی، وابستگی به معماری و ارتباط عاطفی افراد با یکدیگر باعث بازدارندگی از وقوع جرم می‌شود. معروف است که می‌گویند اگر می‌خواهی کاری انجام دهی که با عرف اخلاقی جامعه سازگار نیست جایی برو که تو را نشناسند. مسکن مهر می‌تواند همان جا باشد.

به گفته مافی، افرادی که ساکن محله‌های مسکن مهر می‌شوند دارای یکپارچگی فرهنگی نیستند. ممکن است شرایط معیشتی و اقتصادی، آنها را دور هم جمع  کرده باشد اما بسیاری افراد احساس وابستگی به این جغرافیا ندارند آن را فضای موقتی می‌بینند که برایشان حالت گذار دارد. در واقع ما با جامعه‌ای در مقیاس کوچک مواجهیم که تا دیروز به دلیل غریبه بودن نسبت به یکدیگر موضع نداشتند اما حالا با گردآوری در یک نقطه زمینه‌های برخورد و بروز اختلافات فکری، فرهنگی و مذهبی آنها فراهم می‌شود.

وی افزود: فکر نمی‌کنم در هیچ جای دنیا تجربه‌ای همانند مسکن مهر پیدا شود که با وجود تکمیل خانه‌ها کسی راغب به سکونت در آنها نباشد.