کد خبر: ۳۶۸۴۳
تاریخ انتشار: ۰۹:۴۴ - ۱۷ مرداد ۱۳۹۶ 08 August 2017

به‌روزرسانی دانش مهندسان درگرو تهیه طرح جامع ساخت‌وساز است

به‌رغم آنکه به‌روزرسانی دانش فارغ‌التحصیلان رشته‌های مهندسی حوزه صنعت ساختمان به‌عنوان یک ضرورت اجتناب‌ناپذیر در بسیاری از ممالک پیشرفته موردتوجه قرارگرفته است و در این مسیر برنامه‌های جامعی از سوی نهادهای ذی‌ربط طراحی‌شده است اما در کشور ما شواهد حاکی از آن است که این امر به‌عنوان یک عنصر جدی تلقی نمی‌شود.

در این راستا اگرچه به‌صورت پراکنده اقداماتی برای به‌روزرسانی دانش مهندسی صورت می‌گیرد اما بر اساس شواهد، بسیاری از تولیدکنندگان، شرکت‌ها و صنعتگران این حوزه تلاش چندانی برای ایجاد ارتباط با دانشگاه ندارند.

به باور بسیاری از کارشناسان و ناظران در حال حاضر نبود طرح جامع ساخت‌وساز باعث شده است که سمت‌وسوی آینده حوزه صنعت ساختمان شفاف نباشد و این ابهام نقش به سزایی در عدم رغبت مسئولان و دستگاه‌ها برای فراهم کردن زمینه ارتقای دانش و تخصص دانش‌آموختگان حوزه مهندسی دارد.

بر این اساس گفته می‌شود که اگر طرح جامع و سیاست مشخصی از سوی دولت برای حوزه صنعت ساختمان تعریف شود این امکان فراهم خواهد شد که در گام بعدی، با برنامه‌ریزی‌های هدفمند، گام‌به‌گام در جهت به‌روزرسانی دانش فارغ‌التحصیلان منطبق بر نیازهای روز بازار و جامعه فراهم شود.

در این زمینه مهندس یاسایی  گفت: اساساً تمدید ارتقای پایه‌های مهندسان ازجمله مواردی است که به‌منظور به‌روزرسانی دانش مهندسان اجرایی شده است اما به نظر می‌رسد یک‌سری کاستی‌ها در روند برگزاری این دوره‌ها باعث شده است که اثربخشی آن‌ها با مشکل مواجه شود. ازجمله این موارد می‌توان به کم بودن دفعات این دوره‌ها اشاره کرد.

وی درباره کیفیت آموزش‌های دوره‌های ارتقای پایه نیز به اظهارنظر پرداخت و گفت: این دوره‌ها، زمینه‌ای است که مهندسان اطلاعاتشان به‌روزرسانی می‌شود اما درعین‌حال فقط اطلاعات فنی مهندسی آن‌ها به‌روز می‌شود و این امر بیانگر وجود نقیصه در روند برگزاری این نوع دوره‌ها که به‌زعم خود مترصد به‌روزرسانی دانش مهندسان است می‌باشد.

وی با ذکر مثالی درباره رشته‌های پزشکی با اشاره به اینکه یک‌سری دوره‌های بازآموزی و نیز بوردهای تخصصی برای پزشکان برگزارمی شود که سبب به‌روزرسانی دانش آن‌ها می‌شود و این رویه نیز باید درباره جامعه مهندسی نیز اجرایی شود گفت: البته درباره جامعه مهندسی نیز چنین امری اجرایی شده است و از رهگذر برگزاری دوره‌های ارتقای پایه مهندسی سعی شده است که دانش مهندسان به‌روزرسانی شود.

یاسایی ادامه داد: اما ایجاد وقفه طولانی در زمان دوره‌های پایه در روند آموزش به مهندسان مانع تحقق هدف اصلی می‌شود. مثلاً دوره بازآموزی پایه مهندسی از دوبه‌سه دریک بازه زمانی شش‌ساله رها می‌شود بعد برای ارتقای پایه 3 از مهندس می‌خواهیم که به کلاس‌های بازآموزی برود و این امر در حالی است که در شش‌ساله مذکور، آموزش و به‌روزرسانی مهندسان به حالت تعلیق درمی‌آید.

یاسایی تاکید کرد: باید مسیری طراحی شود که مهندسان به‌صورت سالیانه ملزم به به‌روزرسانی دانش خود شوند.

وی درباره تبعات عدم به‌روزرسانی دانش مهندسی گفت: در روش‌های جدید و فن‌آوری‌های جدید بسیاری از مهندسان حتی نام برخی از مصالح نوین و روش‌های جدید ساخت را نمی‌دانند و پیمانکاران حاضر در پروژه می‌بایست به مهندسان درباره این روش‌ها توضیح دهند که این رویه به‌هیچ‌وجه زیبنده جامعه مهندسی نیست.

آموزش صنعت ساختمان نیازمند مسیر شفاف


اما در همین زمینه مهندس جعفر قرائتی ستوده –دبیر انجمن صنعتی‌سازان نیز  با یادآوری این موضوع که فقدان چشم‌انداز و نیز طرح جامع ساخت‌وساز باعث می‌شود که سمت‌وسو و مسیر آموزش در کشور ما به‌خوبی قابل ترسیم نباشد و از رهگذر این نقیصه نیز ضرورت‌ها و اهداف آموزشی نیز مبهم شود اظهار داشت: متاسفانه به دلیل نبودن یک برنامه جامع در حوزه مسکن، نمی‌توان مسیر شفافی برای چگونگی آموزش فارغ‌التحصیلان این صنعت بر اساس آنچه ضروری است مشخص کرد.

وی با یادآوری این موضوع که در شرایط فعلی شاهد آن هستیم که برخی از دستگاه‌ها و نهادهای ذی‌ربط به‌صورت موازی نسبت به آموزش مهندسان اقدام می‌کنند که خروجی این نوع اقدامات مشخص نیست گفت: با توجه به اینکه برنامه مشخصی برای سمت‌وسوی صنعت ساختمان وجود ندارد از رهگذر این امر شاهد آن هستیم که برخی از دستگاه‌ها، مؤسسات آموزشی و.. به‌صورت همزمان و در قالب برنامه‌های غیر منسجم و ناهمسو درصدد آموزش مهندسان اقدام می‌کنند که عموماً این نوع اقدامات به‌صورت موازی صورت می‌گیرد که لزوماً دربردارنده نتایج مثبتی نخواهد بود.

این فعال صنعتی سازی بابیان اینکه به‌روزرسانی دانش فارغ‌التحصیلان در کشورهای پیشرفته موضوع کاملاً نهادینه‌شده‌ای است اما در کشور ما این مهم هنوز الزام‌آور نیست بر عملکرد برخی از دستگاه‌های ذی‌ربط در حوزه صنعت ساختمان و ازجمله نظام‌مهندسی ساختمان انتقاد وارد کرد و گفت: اگرچه سازمان نظام‌مهندسی ساختمان به‌صورت موردی برخی از اقدامات را برای توسعه و ترویج آموزش در بین مهندسان انجام داده است اما تمرکز این دستگاه بر توزیع کار باعث شده است که درزمینه مباحث آموزشی و پژوهشی عملکرد ضعیفی داشته باشد.

دبیر انجمن صنعتی سازان درعین‌حال ضمن تاکید بر اینکه لازم است همه دستگاه‌ها در این زمینه ورود جدی داشته باشند یکی از شاخصه‌های تأثیرگذار در تقویت آموزش مهندسان و فارغ‌التحصیلان را تهیه برنامه جامع برای ساخت‌وساز ارزیابی کرد و گفت: تهیه و تنظیم طرح جامع ساخت‌وساز شرایطی را فراهم می‌کند که بدانیم در آینده به کدام سمت قرار است حرکت کنیم و برمبنای این نیاز مهندسان و فارغ‌التحصیلان آموزش‌های لازم را کسب می‌کنند.

مشکل آموزش از مرجع مبدا آموزشی آن است

از دیگر سو در همین زمینه مهندس بابک نوبهار- عضو سازمان نظام‌مهندسی ساختمان استان تهران و فارغ‌التحصیل از دانشگاه صنعتی شریف – نیز  گفت: مسلماً وضعیت همه شرکت‌ها از این حیث یکسان نیست و امر آموزش، انتقال تجارب، مستندسازی، انتشار و به اشتراک گذاشتن دانش فنی - تخصصی برای بهره‌گیری از آن، توسط پرسنل با امکان ویرایش و ارتقای مستمر آن، در سازمان‌های پیشرو وجود دارد، اما این جریان، همه‌جا رایج و شایع نبوده و لذا نتایج و خروجی قابل قبولی هم به‌صورت عام، دیده نمی‌شود.

وی تاکید کرد: اگر مبدا آموزش تخصصی را دانشگاه بدانیم، مشکل از همان‌جا شروع می‌شود که در رشته‌های مهندسی، تحصیلات تکمیلی و دوره‌های عالی پیوسته، بدون الزام به حضور در محیط کار و کسب تجربه حتی در حد دانستن سؤالات و نیازهای صنعت صورت می‌گیرد و با این اوضاع، ارتباط بین صنعت و دانشگاه محدود به ورود فارغ‌التحصیلان در صنعت می‌شود و از مدرسانی که واقعیت‌ها و موانع را از نزدیک بارها مشاهده ننموده‌اند، نمی‌توان توقع داشت نسخه شفاگری در دست داشته باشند.

نوبهار در همین حال گفت: از دیگر سو عاملی که مانع خلق علم مفید و تجربیات علمی ارزشمند می‌شود دوری اجزای شرکت‌های ساختمانی است که گویا سالیان درازی است که وجود خارجی ندارند و اموری از قبیل طراحی، معماری و سازه و تاسیسات همه برون‌سپاری می‌شود و واحدهای طراحی و اجرا نیز ارتباط مستمری باهم ندارند.

وی گفت: مسلماً بهترین چارت سازمانی برای یک شرکت ساختمانی آن است که طراحان چهار رشته و مسئول واحد اجرا و مدیریت بتوانند دور یک میز نشسته و به‌مرور با انجام چند پروژه یا اصلاح نقشه‌ها، از تلاقی آیتم‌ها جلوگیری کنند. این امر در حالی است که در شرایط کنونی مهندسان به‌هیچ‌وجه یکدیگر را نمی‌بینند و غالباً تاسیسات را از روی معماری ترسیم می‌کنند که در آن عناصر سازه دیده نشده است و بعداً در عرصه عمل، اعتبار نقشه مهندسی در مقابل پیمانکار و عواملش زیرسوال می‌رود.

عضو سازمان نظام‌مهندسی ساختمان استان تهران تاکید کرد: در پایان می‌توان گفت که باید شرایطی فراهم شود که اساساً نقش تجربه و دانش میدانی در کمک به رفع نواقص دانش خشک و تکراری در عرصه علوم کاربردی (مهندسی) ایجاد شود.

بازدید:۶۷۰
منبع: صما