کد خبر: ۵۴۸۲۱
تاریخ انتشار: ۰۸:۴۲ - ۲۷ شهريور ۱۴۰۰ 18 September 2021
کار برد درام در مناطق نفت خیز خوزستان

درام چیست؟

این کلمه برگرفته از کلمه انگلیسی " Drum" به معنای بشکه استوانه ایی شکل است که حدود 200 لیتر گنچایش آن می باشد. این بشکه ها برای نگهداری و حمل فراورده های نفتی در شرکت نفت به کار گرفته می شد. البته امروزه نیز از آنها استفاده می شود.
سازه نیوز-حسن خادمی رامهرمزی: در آغاز این بشکه ها از خارح وارد می شد. درام های حمل نفت خام حدود 159 لیتر گنجایش دارند. کارگران بشکه های  خالی را به خانه آورده و پس از شستن و تمیز کردن, استفاده های گوناگونی از آن می کردند. البته  بیشتر درام های نگهداری روغن در خانه ها کاربرد داشت.  درام هایی که در آن قیر ریخته شده بود کمتر در خانه کاربرد داشت و به آن درام قیلی گفته می شد. 


1-  آردی که شرکت نفت به عنوان رشن (جیره غیر نقدی) به کارگران  می داد, 50 کیلو بود که برای نگهداری آن از این درام ها استفاده می شد. برای نگهداری آرد,  از درام هایی استفاده می شد که محل نگهداری روغن بودند.


2- آب لوله کشی در خانه ها, دو نوبت صبح و بعدازظهر  و به مدت 4 ساعت, در اختیار کارگران قرار داده می شد, لذا کارگران برای رفع نیاز خود و خانواده شان آب را در درام  ذخیره می کردند.  برای نگهداری آب مصرفی در خانه های کارگری, درام ها را  به روی یک  پایه فلزی یا روی یک سکوی سیمانی  کنار آب لوله کشی خانه ها قرار داده می شد.  برای استفاده از آب آنها,  معمولا شیری در پایین  درام ها نصب می شد. چون  کف این درام ها پس از مدتی زنگ  می زد, لذا کف آنها را سیمان می کردند. 


3- استفاده از درام در بخار(آشپزخانه) برای گرم کردن آب و استحمام با آن از دیگر موارد به کارگیری این بشکه ها بود. معمولا در بالای سنگ بخار, بشکه ای به صورت افقی و  به کمک تسمه یا سیم های ضخیم فلزی نصب می شد. حرارت سنگ بخار, آب بشکه را گرم کرده و به وسیله لوله ای که از آن گرفته می شد, آب گرم مورد نیاز به مصرف می رسید. 


4-  گرمای شدید خوزستان در تابستان ها باعث شد که کارگران دست به ابتکار جالبی بزنند. کولر خاری وسیله ای بود که کارگران برای تحمل گرمای بالای 50 درجه خوزستان, آن را ابداع کردند.  برای آب مصرفی این کولر از بدرام استفاده شد. کارگران شرکت نفت امیدیه, در پشت پنجره های اتاق نشیمن, مقدار خار شتری و بعد ها پوشال را در یک محفظه و در پشت پنجره اتاق نشیمن قرار می دادند. سپس یک بشکه آب را  در بالای آن نصب می کردند تا آب آن خار یا پوشال پشت پنجره را خیس کند. یک پنکه دستی در جلو آن  و در داخل اتاق  قرار می دادند تا باد خنک چوشال ها را به داخل اتاق وارد کند. این ابتکار جالب کارگران,  بعد ها با تغییراتی, تحت عنوان کولر آبی وارد بازار شد.


5- به کارگیری این درام ها برای ساخت سایه بان که به آن ساباتی می گفتند, از دیگر مصارف درام بود. برای  ساخت ساباتی بشکه را به صورت ورق درآورده و از آن برای سقف  سایه بان استفاده می شد. این ساباتی  معمولاً در حیاط خانه زده می شد و  وسایلی که امکان نگهداری آنها در اتاق نبود در زیر ساباتی نگهداری می گردید. گاهی اوقات در زیر ساباتی یک تنور برای پختن نان خانگی هم نصب می شد. 


6- علاوه بر کارگران دیگر اقشار مردم نیز از این درام ها استفاده می کردند. پنچرگیرها  بالای آنرا بریده و از کف درام برای نگهداری آب مورد نیاز پنچرگیری استفاده می کردند. کارگران و بناها برای نگهداری آب مورد نیاز بنایی(بیشتر از درام قیلی استفاده می شد). در روستاهای اطراف شهر های نفت خیز نیز برای نگهداری آب مصرفی از آن استفاده می شد. 
7- برای سقف خانه های شخصی که در مناطق نفت خیز ساخته می شد, درام ها را به صورت ورق درآورده و از آنها استفاده می شد. 

برچسب ها: شزکت نفت ،درام
مانیا
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۳:۲۳ - ۱۴۰۱/۰۷/۰۶
0
0
اطلاعات جالب و تازه ای بود