ضرورت تقابل وزارت صنعت با شهرداری چیست؟/ تحمیل خواسته نعمت زاده و اسفهبدی به دولت
با وجود مشکلات مالی عدیده‌ای که در این چند سال دستگاه‌های دولتی و حاکمیتی با آن دست و پنجه نرم کرده‌اند، آیا ساخت مجموعه‌ای جدید با همان عملکرد که نیازی هم به آن نیست، ضرورت دارد؟
، چند سال قبل، شورای شهر تهران متوجه مشکلاتی شد که حضور نمایشگاه بین‌المللی در شهر، برای شهروندان ایجاد کرده است.مهمترین مشکلی که نمایشگاه برای تهران داشت، مختل شدن عبور و مرور در بازه‌های زمانی متعدد در طول سال بود. علاوه بر آن فضای محدود خود نمایشگاه که به دلیل درون بافت شهری بودن قابلیت توسعه هم نداشت، برای برگزاری برخی نمایشگاه‌ها محدودیت‌هایی را ایجاد می‌کرد.
به همین خاطر شورای شهر مصوبه‌ای مبنی بر خروج نمایشگاه از تهران و ساخت نمایشگاهی جدید، تصویب کرد. نمایشگاهی که با قرار داشتن در حاشیۀ شهر امکان بهره‌مندی از زمین‌های بالای صد هکتار را هم داشت تا مسئلۀ کمبود فضای موجود نیز رفع شود.
با همین مصوبۀ شورای شهر بود که شهرداری دست به ساخت مجموعه‌ای نمایشگاهی به وسعت 138 هکتار در جادۀ قم زد. نمایشگاهی که امسال با حضور رئیس جمهور، شهردار تهران و وزیر فرهنگ و ارشاد افتتاح شد و میزبان نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران بود. شهر آفتاب ورای انتقادهای به‌جایی که از لحاظ فنی، عمرانی و مکان یابی به آن وارد است، هزینۀ زیادی برای شهر تهران و شهروندانش داشته. در حال حاضر قیمتی که شهرداری برای فروش آن به بانک شهر در نظر گرفته، چهار هزار میلیاد است.
اما آنچه که اخیرا رخ داد و باعث تعجب رسانه‌ها شد، مصاحبۀ نعمت زاده، وزیر صنعت، معدن و تجارت دولت یازدهم بود. نعمت‌زاده چند روز قبل، از مکان یابی زمینی به وسعت 150 هکتار در جادۀ قم برای ساخت مجموعۀ نمایشگاهی جدید، خبر داد.
سوال اصلی در اینجا، ضرورت احداث چنین مجموعه‌ای است. این که اصلا پایتخت ایران نیاز به چند مجموعۀ نمایشگاهی دارد؟ آن هم در شرایطی که هنوز یک سال از عمر مجموعه‌ای جدید با وسعتی مشابه و مکانی نزدیک به پروژه‌ای که وزیر از آن یاد کرده، نگذشته است.
البته مسئلۀ اصلی بر سر مکان یابی مجموعه‌ای نیست که نعمت زاده نوید ساخت آن را داده. سوال اصلی اینجاست که با وجود مشکلات مالی عدیده‌ای که در این چند سال دستگاه‌های دولتی و حاکمیتی با آن دست و پنجه نرم کرده‌اند، آیا ساخت مجموعه‌ای جدید با همان عملکرد که نیازی هم به آن نیست، ضرورت دارد؟ هرچند اگر دولتی مشکلات مالی هم نداشت، باز دلیل نمی‌شد سرمایه‌اش را صرف یک پروژۀ زیرساختیِ غیرضروری کند.
به گزارش معماری نیوز، هرچند ساخت نمایشگاه و اجارۀ غرفه‌های آن در برنامه‌های مختلفی که در طول سال برگزار می‌شود، می‌تواند منافع اقتصادی زیادی هم داشته باشد، اما این منافع در بلندمدت باز می‌گردند. حتی اگر در سود ناشی از سرمایه گذاری این پروژه در شرایط طبیعی در کوتاه مدت هم باز گردد این پرسش مطرح می‌شود که با این کار که دولت خودش را در برابر شهرداری قرار می‌دهد، چه کسی بیشتر از همه متضرر خواهد شد؟
طبیعتا اگر قرار باشد بخشی از نمایشگاه‌ها در یکی از آن دو و بخشی در دیگری برگزار شود و یا یکی برتری نسبی بر دیگری پیدا کند، آنچه بیش از همه هدر رفته، بودجۀ چند هزار میلیاردی است که صرف ساخت این مجموعه‌ها شده. بودجه ای که نه شهردار تهران و نه وزیر صنعت، معدن و تجارت از حساب شخصی‌شان پرداخت کرده‌اند و هزینۀ ساخت هر دوی این مجموعه‌ها از بیت‌المال و بودجۀ عمومی تامین شده.
حال باید دید توجیه وزارت صنعت، معدن و تجارت از این اقدام چیست؟ آن هم در شرایطی که تولیدی‌های کوچک و بزرگ کشور همچنان اوضاع به سامانی ندارند و همکاری و مساعدت‌های مالی این وزارتخانه‌ها با سرمایه‌گزاران بخش تولید می‌تواند مانع از بی‌کار شدن صدها هزارنفر در کشور شود. سرمایه‌گذاری‌هایی که اگر در بخش تولید صورت بگیرد می‌تواند هم مشاغل تولیدی و دائمی بیشتری ایجاد یا حفظ کند و هم می‌تواند توجیه اقتصادی داشته باشد، به نسبت پروژۀ احداث نمایشگاهی جدید در نزدیکی مجموعۀ نمایشگاهی شهر آفتاب.
هرچند همانطور که در ابتدا هم اشاره شد، باید به مسائل و مشکلاتِ فنی و عمرانی شهر آفتاب توجه ویژه داشت تا سرمایه‌ای که صرف آن شده هدر نرود. اما راهکار حل آن مسائل و مقابله با آن، ساخت مجموعه‌ای جدید با هزینه‌هایی چند صد میلیاردی در مجاورت آن نیست. قطعا با هزینه‌ای بسیار کمتر می‌توان مشکلات فنی را حل کرد و تا سال‌ها از این مجموعه به عنوان محل اصلی برگزاری نمایشگاه‌های پایتخت، بهره برد.
بازدید:۵۷۵
لینک کپی شد
